Научниците користеа фармацевтски импланти со бавно ослободување и предаватели за следење животни за да следат како изложеноста на два вообичаени лекови влијае на однесувањето и миграцијата на младиот атлантски лосос во шведската река Дал додека мигрирале во Балтичкото Море.
Студијата, предводена од шведскиот универзитет за земјоделски науки, покажа дека вообичаено откриените нивоа на Клобазам во околината – лек кој често се препишува за нарушувања на спиењето – го зголемува успехот на миграцијата на рибите од реките во морето.
Исто така, беше откриено дека Клобазам го намалува времето што му е потребно на лососот да помине две хидроелектрични брани долж нивниот миграциски пат, пречки кои вообичаено ја попречуваат успешната миграција.
Маркус Микеланџело од австралискиот универзитет Грифит, кој даде клучен придонес во студијата објавена во списанието Science, ја истакна зголемената закана од фармацевтско загадување за дивиот свет и екосистемите.
„Фармацевтските загадувачи се растечки глобален проблем, со повеќе од 900 различни супстанции откриени во водните патишта низ светот“, рече Микеланџело.
Посебно загрижувачки се психоактивни супстанци како што се антидепресиви и лекови против болки, кои може значително да ја нарушат функцијата и однесувањето на мозокот во дивиот свет.
Зголемениот миграциски успех на лососот изложен на Клобазам се чини дека е корисен, рече Микеланџело.
Сепак, тој предупреди дека секоја промена во природното однесување и екологијата на еден вид се очекува да има пошироки негативни последици и за тој вид и за околната заедница на диви животни.
„Многу фармацевтски производи остануваат во животната средина поради лошата биоразградливост и недоволното пречистување на отпадните води“, рече Микеланџело и додаде дека со дизајнирање лекови кои побрзо се разградуваат или стануваат помалку штетни по употреба, можеме значително да го ублажиме влијанието на фармацевтското загадување врз животната средина во иднина.
