Околу 2 милијарди луѓе ќе живеат во опасни топлотни услови до крајот на векот доколку климатските политики продолжат на нивната сегашна траекторија, заклучува новото истражување објавено во списанието Nature Sustainability. Тоа претставува 23% од проектираното глобално население.
Ако климата се загрева подрастично – потенцијалното сценарио според сегашните политики – околу 3,3 милијарди луѓе би можеле да се соочат со екстремни температури до крајот на векот. Студијата, предводена од научниците од Универзитетот во Ексетер во Велика Британија и Универзитетот Нанџинг во Кина, покажа дека 60 милиони луѓе веќе се изложени на опасни нивоа на топлина, кои се карактеризираат со просечна температура од 29 степени Целзиусови или повисока.
Како високите температури му штетат на здравјето на луѓето?
Екстремната топлина може да резултира со низа болести, топлотен удар, хиптертермија и смрт, според Светската здравствена организација (СЗО). Температурните екстреми, исто така, ги влошуваат хроничните состојби и имаат индиректни ефекти врз преносот на болести, квалитетот на воздухот и критичната инфраструктура. Посебно ранливи на повисоки температури се постарите лица, доенчињата и децата, бремените жени, работниците на отворено и физичките работници, спортистите и сиромашните.
Ограничувањето на затоплувањето на 1,5 степени Целзиусови над прединдустриските нивоа, колку што е ниската граница на Парискиот, сепак ќе изложи 400 милиони луѓе на опасни нивоа на топлина до крајот на векот, покажа студијата. Луѓето кои живеат во Индија, Судан и Нигер ќе бидат силно погодени од дури 1,5 степени затоплување, но 2,7 степени ќе има огромни ефекти врз земји како Филипините, Пакистан и Нигерија.
Пресметување на човечките последици од климатските промени
Истражувачите велат дека нивната студија го прекинува трендот на моделирање на влијанијата врз климата во економски трошоци и започнува да се занимава со човечките последици.
„Фокусирањето на економските трошоци ја искривува вредноста од човечките животи кон центрите на богатство“, изјави за ДВ Ашиш Гадијали, климатски активист и коавтор на студијата, додавајќи дека моделирањето фокусирано на економијата „дава поголема вредност на животот во државата Њујорк. отколку во Бангладеш“.
Повеќето други модели, исто така, даваат приоритет на сегашното население пред идните генерации, при што нееднаквоста во глобалното затоплување е „и глобално дистрибуирана, но и меѓугенерациска“, рече Гадијали.
„Тоа фундаментално го цени мојот живот повеќе од животот на моите деца и секако повеќе од животот на моите внуци“, рече тој.
Гледајќи ги влијанијата на поединечни земји врз опасните нивоа на затоплување, истражувачите открија дека начинот на однесување на граѓаните САД го осудуваат идниот човек да живее во екстремна топлина. И покрај тоа што има предизвикува непропорционално повеќе емисии, населението на САД се соочува со многу помала закана од опасните температури.
Како може луѓето да се заштитат од екстремна топлина?
Претходните студии покажаа дека градовите се особено ранливи на такви опасни покачувања на температурата, поради „ефектот на топлинскиот остров“. Зградите, патиштата и инфраструктурата ја апсорбираат и зрачат сончевата топлина повеќе од природните средини како шумите и водните тела, зголемувајќи ги урбаните температури за дури 15 степени Целзиусови во некои случаи, во споредба со руралните области.
Градовите ширум светот веќе воведуваат функционери како офицери за топлина соо цел полесно справување со неизбежното зголемување на температурата. Една од нив е Кристина Хуидобро, која ја презеде функцијата во главниот град на Чиле, Сантијаго, во март 2022 година.
„Многу градови во светот се соочуваат со екстремни горештини, но решенијата и начинот на кој пристапувате се многу, многу локални“, вели Хуидобро за ДВ.
Сепак, рече Хуидобро, сите тие нашироко следат тристрана стратегија – подготвеност, свесност и адаптација. Подготвеноста може да вклучува категоризирање на топлотните бранови на ист начин како и другите природни катастрофи или поставување праг за тревога за да се активира одреден градски одговор. Хуидобро рече дека подигањето на свеста за опасностите од топлината е составен дел од улогата.
„Да се грижиш за себе при екстремни жештини е навистина едноставно – пиј вода, барај сенка и одмори“, рече таа. „Никој не мора да умре од екстремна топлина“.
Третиот дел е адаптација на градот на новата реалност на високите температури, во голема мера преку создавање на повеќе зелени површини во градот. Сантијаго штотуку започна проект за урбано пошумување за да засади 30.000 дрвја низ градот и да развие стратегии кои ги третираат дрвјата како дел од урбаната инфраструктура.
„Дрвја, дрвја, дрвја, дрвја насекаде. Тоа носи повеќе зеленило во градот“, рече Хуидобро.
Но, садењето дрвја не е толку лесно како што мислат луѓето.
„Поставуваме дрвја на навистина густи улици, како на главните авении на градот, каде што имате многу асфалт.“
Исто така, не е инстант решение за урбаната топлина бидејќи на дрвјата им треба време да растат.
„Целата идеја е да се обидеме да ја засадиме сенката што ќе ја имаме во следните 20 или 30 години“, рече Хуидобро.
Американските градови се борат со екстремни горештини
Соединетите Американски Држави – каде што претходните студии покажаа дека 12.000 луѓе годишно умираат предвреме од топлина – досега назначија тројца офицери за топлина, во Феникс, Мајами и Лос Анџелес.
Калифорнискиот град Лос Анџелес, кој е рангиран како најподложен на природни катастрофи, вклучително и топлотни бранови, неодамна започна кампања за изградба на повеќе „отпорни центри“ со сенка и ладење напојувани од обновливи извори на енергија во заедниците со висок ризик. Веќе има мрежа на центри за ладење главно во библиотеки, каде што луѓето можат да одат да ја победат топлината. Работат и на систем за рано предупредување за топлотни бранови.
Феникс, град во средината на пустината Соноран, работи на голем број адаптации, вклучувајќи изградба на тротоари за ладење со специјална подлога која го рефлектира сонцето. Оваа подлога ги прави патеките за неколку степени поладни на допир и го одржува ноќниот воздух поладен.
Градот Мајами во Флорида планира големи урбани кампањи за садење дрвја, а исто така потроши милиони долари на клима уреди за жителите на јавните станови додека обезбедува финансиска помош за покривање на сметките за енергија на домаќинствата со ниски приходи.
Но, Хуидобро од Сантијаго рече дека климатизацијата е генерално последно средство за адаптација поради нејзините влијанија врз климата. Сантијаго сака да засади 33 „џебни шуми“ кои би се користеле како климатски засолништа, особено во близина на училишта и здравствени установи. Овие се алтернатива на климатизираните центри за ладење кои се развиваат во САД и Европа.
„За време на топлотен бран, луѓето можат да влезат во овие центри за ладење базирани на природата и да ја добијат својата сенка, да се одморат и да пијат вода“, рече Хуидобро.
Извор: DW
