Отпорноста е способност на поединецот да се прилагоди, да се надмине или да се опорави од траума или стрес. Иако нашата намера честопати се стреми кон одгледување среќни деца, од клучно значење е да сфатиме дека среќата може да биде минлива исто како и тагата, според експертите.
Затоа, важно е да се негува отпорноста кај децата. Психологот Марк Траверс истакна три начини на кои родителите можат да воспитуваат „еластични“ деца.
Поттикнете ефикасна комуникација
„Можете да ги поттикнете вашите деца да станат вешти комуникатори со тоа што ќе ги наведете да ги разберат и да управуваат со сопствените чувства и емоционалната саморегулација. Со редовно прашување на вашите деца како се чувствуваат и водејќи ги да ги препознаат и решат нивните фрустрации, можете да им помогнете да развијат здрави емоционални вештини за справување“, вели Траверс за Psychology Today.
Тој додава дека ова разбирање не само што ќе ја поттикне емпатијата, туку и способноста да создаваат значајни врски и вешто да разговараат за предизвикувачки теми, што ќе им помогне да добијат социјална поддршка и да развијат издржливост.
Негувајте рутина и флексибилност
Прифаќањето на структурата преку рутините им обезбедува на децата чувство на сигурност и удобност, додека поттикнувањето флексибилност овозможува полесно прилагодување на промените и ги олеснува транзициите. „Можете да воспоставите рутина така што ќе соработувате со децата и ќе одвоите време за игра и училишна работа“, советува психологот.
Таа тврди дека распоредот и конзистентноста се многу важни за целокупната стабилност и благосостојба на децата. „Неопходно е да им се помогне на децата да разберат дека промената е природен дел од животот и дека новите цели можат да ги заменат оние кои можеби повеќе не се остварливи“, објасни тој.
Поттикнувањето на децата да ги проценат своите успеси и неуспеси и да смислат план за подобрување може да помогне да се развие позитивен начин на размислување и издржливост.
Поттикнете верба во сопствената контрола
Траверс вели дека клучот е да ги научиме децата на важноста да се фокусираат на работи што се во нивна контрола, наместо да се задржуваат на работи што не се.
„Доколку децата не го научат ова, можат да усвојат навика да им се допаднат на луѓето и да бараат надворешна потврда, првично од старателите, а подоцна од пријателите и партнерите, што доведува до стрес и анксиозност во зрелата возраст“, објаснува психологот.
„Оддржливоста на децата и нивната среќа првенствено зависат од нивните старатели. Иако е од клучно значење да се поттикне издржливоста кај децата, уште поважно е да им се покаже издржливост за време на предизв
