На 15 ти февруари 1936 година Mercedes-Benz го претстави моделот 260 D, првиот сериски произведен патнички автомобил со дизел мотор. Овој пионерски чекор означи пресвртница во автомобилската индустрија, воведувајќи алтернатива на бензинските мотори.
Развојот на дизел моторот за патнички возила започнал во раните 1930-ти години. По неуспешниот обид за вградување на шестцилиндричен дизел мотор во шасија на моделот Mannheim поради прекумерни вибрации, инженерите се насочиле кон помал, четирицилндричен мотор OM 138 со запремина од 2545 cm³. Овој мотор развивал моќ од 45 КС при 3000 вртежи во минута и овозможувал максимална брзина од 95 км/ч.
Моделот 260 D бил достапен во различни каросериски изведби, вклучувајќи четворовратен лимузина, ландолет и кабриолет. Неговата економичност била забележителна – просечната потрошувачка изнесувала околу 9 литри на 100 километри, што било значително помалку во споредба со бензинските модели од тоа време.
Првата серија, позната како “Nullserie”, била произведена помеѓу 1936 и 1937 година во ограничен број од 170 примероци, претежно за потребите на такси служби. Овие модели имале трестепенски менувач со overdrive, без синхронизација на првата брзина.
Втората серија била воведена во 1937 година со подобрувања како што е целосно синхронизираниот четиристепенски менувач. Производството траело до 1940 година, со вкупно произведени 1967 единици. По Втората светска војна, Mercedes-Benz продолжил со производство на дизел автомобили, претставувајќи модел 170 D во 1949 година.
Денес, еден од преживеаните примероци на моделот 260 D може да се види во музејот на Mercedes-Benz во Штутгарт, како потсетник на иновацијата која го обликувала иднината на автомобилската индустрија.
