Истражувачи од Австралија, Кина и САД пронашле докази дека последиците од осаменоста во раните години не се ограничени само на детството, туку можат да имаат сериозни ефекти многу подоцна во животот.
„Осаменоста во детството беше поврзана со побрз когнитивен пад и поголем ризик од појава на деменција во средната и доцната зрелост“, наведуваат научниците во труд објавен од Американската медицинска асоцијација.
Дури и ако осамено дете подоцна порасне во друштвена и отворена личност, сепак е поверојатно да се соочи со когнитивни проблеми во споредба со оние кои не чувствувале осаменост во раните години, додаваат авторите на студијата.
Наодите се засновани врз „когортна студија“ спроведена врз околу 13.500 учесници во периодот од 2011 до 2018 година, користејќи податоци од Долгорочната студија за здравје и пензионирање во Кина.
„Имајќи предвид дека моментално нема ефикасни третмани за забавување на напредувањето на деменцијата, идентификацијата на рани, променливи фактори на ризик е клучна за развој на превентивни стратегии кои би можеле да го ублажат овој растечки товар на болеста“, истакна тимот, повикувајќи на интервенции уште во раната возраст.
Научниците заклучуваат дека осаменоста во детството може да биде независен фактор на ризик за когнитивен пад и деменција подоцна во животот. Истражувањето е спроведено од експерти при Медицинскиот универзитет Capital во Пекинг, Универзитетот Ла Троб во Мелбурн, Школата за јавно здравје при Универзитетот во Бостон, Медицинскиот факултет Харвард, Универзитетот Едит Кован и Универзитетот Џеџијанг.
Извор: N1info.rs
