Како што можете да видите во видеото, роботот со млазен погон, наречен iRonCub (референца за Iron Man), се издигна околу 45 сантиметри од земјата, додека ја одржуваше стабилноста.
Неговата „летачка кариера“ е сè уште на почеток, но креаторите на iRonCub веруваат дека неговиот прв лет оваа пролет може да отвори пат за хуманоидни роботи кои ќе можат да се движат и на копно и во воздух.
Особено во екстремни услови и региони погодени од природни катастрофи.
Хуманоидниот робот и неговиот прв лет
„Овој прв лет беше долго патување за нас“, изјави Даниеле Пучи, директор на одделот за вештачка и механичка интелигенција во Италијанскиот институт за технологија.
Пучи е коавтор на нов научен труд објавен во списанието со отворен пристап Open Engineering, во кој се детално опишани начините на кои тимот ја моделирал и контролирал аеродинамиката на роботот.
Тимот го потврди својот метод преку експерименти во аеродинамичен тунел, каде iRonCub лебдеше и изведуваше контролирани маневри за летање, дури и при силни налети на ветер и екстремни температури.
Истражувачите ширум светот сè повеќе се фокусираат на мултимодални роботи, кои можат да се прилагодат на нивната околина и да пристапат до места кои се премногу опасни или тешки за луѓето да ги достигнат.
Па, која е предноста на опремувањето на вакви роботи со раце, нозе и дланки слични на луѓе?
Во итни и катастрофални ситуации, многу клучни точки за пристап се дизајнирани да бидат ергономски, со оглед на човековата анатомија – врати, вентили за гас, скали, прекинувачи и рачки на вратите.
Даниеле Пучи и истражувачите Дејвид Горбани и Антонело Паолино изјавија во заеднички писмен одговор: „Затоа хуманоидниот робот е природно погоден за интеракција со овие системи центрирани на човекот. Може да се движи по скали, тесни ходници или нерамен терен, а исто така може директно да манипулира со предмети дизајнирани за човечки раце.“
Претходникот на iRonCub
iRonCub еволуираше од претходниот истражувачки робот iCub, развиен од Италијанскиот институт за технологија. iCub беше создаден за да помогне во развојот и тестирањето на алгоритми за отелотворена вештачка интелигенција и моментално е достапен за продажба.
Летечката верзија на роботот, „братучедот“ на iCub, е опремена со системи за контрола базирани на вештачка интелигенција, развиени во соработка со групата за машинско инженерство на Џанлука Џакарино од Универзитетот Стенфорд.
iRonCub лети со помош на четири млазни мотори – два на рацете и два прикачени на грбот. Со сите овие компоненти, роботот тежи околу 70 килограми. За да се заштити од силата и топлината генерирани од моторите, iRonCub е надграден со титаниумски ‘рбет и термоотпорни капаци.
Хуманоиден робот и предизвици
Иако видеото го прикажува iRonCub врзан за сигурносен појас и на безбедно растојание од земјата, достигнувањето на оваа пресвртница е резултат на огромни предизвици во дизајнот и инженерството.
Неговите подвижни екстремитети дополнително ја комплицираат аеродинамиката. Гасовите што ги испуштаат млазните мотори надминуваат 1.200 степени Целзиусови и патуваат со брзина речиси на звукот.
„Контролирањето на овие роботи во лет е фасцинантно, но и опасно, и нема простор за импровизација“, велат Пучи, Горбани и Паолино.
Иновации
Во отсуство на лекари, роботите ќе оперираат катаракта, благодарение на новиот стартап.
Следниот чекор
Следниот чекор за iRonCub ќе бидат дополнителни тестови за летање. На аеродромот во Џенова се подготвува посебна зона за роботски летови, каде роботот би можел да вежба полетување без безбедносно јаже.
Можеби сè уште не е Тони Старк, но тимот верува дека ќе дојде денот кога ќе го видиме како лета преку поплави и пожари, или како безбедно слетува среде нестабилни урнатини, како суперхерој од реалниот свет.
Извор: forbes.n1info.rs
