Овој градски парк, каде што растат повеќе од 400 видови растенија, се издвојува по својата голема научна важност, исклучителна ботаничка разновидност и единствена историја.
Паркот Тенбош во општина Иксел е вклучен во списокот на заштитени места во регионот на Брисел, објави државниот секретар за заштита на културното наследство на Брисел, Ансе Персунс.
Овој градски парк, каде што растат повеќе од 400 видови растенија, се издвојува по својата голема научна важност, исклучителна ботаничка разновидност и единствена историја.
Историјата на паркот датира од 1885 година, кога семејството Семет-Солве купило земјиште на Шосе де Влергат за да изгради замок. На почетокот, градината содржела овоштарник и зеленчукова градина. Во 1950-тите, Жан-Луј Семет, дендролог и колекционер на растенија, го проширил имотот со купување на соседни парцели помеѓу улицата Хектор Денис и автопатот Влеургат. Тој ја заменил куќата на своите родители со посовремена структура, која денес служи како резиденција на индиската амбасада.
Со помош на градинарот Хектор Ноје, Семет развил арборетум помеѓу 1953 и 1980 година, кој содржи многу ретки видови дрвја и растенија, претежно донесени од расадници во англосаксонските земји од тоа време.
Парк Тенбош во Брисел
Во 1982 година, имотот станал јавен имот со планови да се отвори за посетители. Пејзажниот архитект Рене Пешер го редизајнирал распоредот за да ги подобри оригиналните колекции и да ја подобри пристапноста за посетителите, а Парк Тенбош е официјално отворен за јавноста од 1986 година.
Главната ботаничка вредност на паркот лежи во неговите колекции на магнолии, јавори, костени, липи и дабови, кои обезбедуваат засолниште за птици и други животни. Според „Анс Персонс“, паркот има исклучителни пејзажни и естетски квалитети.
Некои згради во и околу паркот се исто така заштитени, вклучувајќи ја поранешната куќа на портирот од околу 1900 година, административната зграда и техничката просторија за градинарите, според одлуката на властите во Брисел.
Заштита на зелените оази низ Европа
Слична практика постои низ цела Европа, каде што активно учествуваат во заштитата на природните и културно вредните места преку соработка со националните и локалните институции. Во Полска и Белорусија тоа е Бјаловјешката шума, една од последните недопрени области со дождовни шуми во Европа. Оваа зелена оаза е дури и заштитена како место на природното наследство на УНЕСКО, со поддршка на европските фондови за зачувување на биолошката разновидност.
Бјаловјешката шума во Полска
Во Германија, градинарскиот комплекс „Десау-Верлиц“ (Десау-Верлиц) е заштитена пејзажна област што ги комбинира историското наследство и современите стандарди за заштита на животната средина. Слично на тоа, паркот Ел Ретиро во Мадрид и градините на Аранхуез сведочат за интеграцијата на културното и природното наследство, со признание од УНЕСКО и европските институции кои ја поддржуваат заштитата на ваквите места преку разни програми.
Во Хрватска, Плитвичките езера не се само природен бисер, туку и пример за тоа како европската и националната соработка можат да зачуваат сложени екосистеми и да ги направат достапни за јавноста со строги еколошки стандарди. Ваквите примери потврдуваат дека паркот Тенбош е дел од пошироката европска практика на вреднување и зачувување на зелените урбани и природни простори како клучни елементи на одржливиот развој.
