Како што автомобилската индустрија силно се спротивставува на целите за намалување на емисијата на CO₂ што ги поставува Европската унија и се обидува да ги одложи роковите, европските законодавци се поделени по ова прашање. Претседателката на Европската комисија, Урсула фон дер Лајен, се подготвува за нов дијалог со производителите на автомобили на 12 септември.
Писмо што на крајот на август го испратија Европската асоцијација на производители на автомобили (ACEA) и Европската асоцијација на добавувачи на автомобилски делови (CLEPA) предупредува дека целите за емисија на CO₂ за автомобили и комбиња, за годините 2030 и 2035, „едноставно повеќе не се остварливи“.
Сообраќајот сочинува 25% од вкупните емисии на гасови со стаклена градина во ЕУ, па Комисијата има за цел да ги намали тие емисии за 90% до 2050, за да го постигне климатското неутралитет — основната цел на Зелената агенда.
Ова подразбира строги правила за новите автомобили што ќе се пласираат на пазарот на ЕУ. Регулатива усвоена во 2019 година воспостави постепени лимити на емисии што секој производител мора да ги почитува за целата своја флота — односно за сите возила кои ги продава во земјите на ЕУ. На тој начин се поттикнуваат производителите да произведуваат помалку загадувачки модели.
Иако се дозволени одредени „прилагодувања“ во зависност од бројот на продадени автомобили со нулта емисија, производителите кои ќе пречекорат дозволените граници на емисија на CO₂ мора да плаќаат казни за секој дополнителен грам емитуван CO₂.
Европската комисија им даде повеќе време на производителите да ги испрат целите за намалување на емисиите за 2025 година, но остана цврста во однос на целта за 2035 — кога на пазарот на ЕУ би требало да се продаваат само модели на автомобили со нулта емисија.
Сепак, индустријата се спротивставува и бара повеќе олеснувања за хибридни возила и возила со високоефективни мотори со внатрешно согорување, кои сепак произведуваат одредена количина CO₂.
Поделба во Европскиот парламент
Законодавците се поделени меѓу десните и левите политички групи. Групите од десницата, како Европската народна партија (EPP), Европските конзервативци и реформисти (ECR) и Patriots for Europe (PfE), ги поддржуваат барањата на индустријата за поголема флексибилност.
Од левата страна, Социјалистите и Демократите, Зелените–Европски слободен сојуз и Левицата ги одбиваат овие барања како неприфатливи, тврдејќи дека тие значат казнување на оние кои веќе вложуваат и дека се испраќа лош сигнал за целата Зелената агенда.
Белгиска европратеничка Сара Матије рече дека промена на целите би значела „наградување на тие што заостануваат и казнување на оние што навистина инвестирале во иднината“. Тие бараат повеќе инвестиции во инфраструктура за полнење електрични автомобили, засилени мерки за заштита на домашните брендови и контрола на странските инвестиции, особено кинески.
