„Образованието е клучниот двигател на просперитетни, инклузивни и мирни општества“, изјави генералниот директор на УНЕСКО Одри Азулеј.
„Сепак, квалитетното образование ризикува да биде привилегија на неколкумина, ако не преземеме сериозни мерки за да им дадеме на секое дете ширум светот истата шанса да учи и да напредува“, додаде таа.
Иако има напредок во запишувањето во образованието – со 110 милиони деца кои започнаа да одат во училиште од усвојувањето на Целта за одржлив развој на ОН за образование во 2015 година – разликите остануваат постојани.
Стапките на завршување на образованието покажуваат подобрување, со 40 милиони повеќе млади луѓе кои завршуваат средно образование во споредба со 2015 година.
Сепак, јазот меѓу богатите и сиромашните нации останува особено алармантен. Според извештајот, во земјите со ниски приходи, 33 отсто од децата и младите на училишна возраст не одат на училиште, во споредба со само 3 отсто во земјите со високи приходи.
Извештајот истакна дека суб-сахарска Африка се соочува со најголеми предизвици, домаќини на повеќе од половина од сите деца и адолесценти надвор од училиште на глобално ниво.
Финансирање на иднината
Вториот извештај објавен во четвртокот, UNESCO-World Bank Education Finance Watch 2024, укажува на хроничното недоволно инвестирање како примарна пречка. Разликата во трошоците за образование е впечатлива, при што извештајот открива дека земјите со високи приходи инвестираат 8.543 долари по ученик додека земјите со низок и среден приход управуваат со само 55 долари по ученик.
Како одговор, УНЕСКО, кој работи заедно со бразилското претседателство со Г20, бара иновативни механизми за финансирање, вклучително и размена на долг за образование.
„Еднаквоста и вклученоста во и преку образованието се основни за бразилската визија за социјален развој“, изјави бразилскиот министер за образование Камило Сантана на Глобалниот образовен состанок на УНЕСКО во Форталеза, каде што лидерите работат на преточување на дискусиите во конкретни активности за справување со оваа глобална образовна криза.
Ситуацијата дополнително се комплицира со должничките оптоварувања. Според извештајот, во Африка, земјите сега трошат речиси исто толку за сервисирање на долгот колку што трошат за образование, додека глобалната помош за образование се намали од 9,3% во 2019 година на 7,6% во 2022 година.