Судбината на Френк Морис и браќата Англин останува мистерија, но нивното дрско бегство – од затвор што се сметал за најобезбеден во САД – и денес предизвикува восхит. Две години подоцна, Би-Би-Си се врати на местото на настанот.
Во мај 1964 година, Мајкл Чарлтон од Би-Би-Си „Панорама“ го направи „најморничавото патување во светот на криминалот“, пловејќи низ бурните води на заливот Сан Франциско до озлогласениот затворски остров Алкатраз. Познат како „Карпата“, овој федерален затвор бил дом на некои од најопасните криминалци во Америка. Се сметал за неосвојлива тврдина. Но, во раните утрински часови на 12 јуни 1962 година, тројца мажи успеале да направат нешто што сите го сметале за невозможно: да избегаат.
Во вестите
На 4 мај, поранешниот американски претседател Доналд Трамп изјави на платформата Truth Social дека планира повторно отворање на Алкатраз – денес туристичка атракција – со цел тој да стане „симбол на закон, ред и правда“.
Алкатраз: од тврдина до затвор
Првично, Алкатраз служел како поморска тврдина за заштита на влезот во заливот. Поради изолираноста, стрмните карпи и студените, брзи струи, за време на Граѓанската војна таму биле чувани воени затвореници. На почетокот од 20 век, островот бил пренаменет во воен затвор, а во 1930-тите Министерството за правда го претворило во федерален затвор, со цел справување со организираниот криминал по Прохибицијата. Наскоро таму почнале да пристигнуваат најстрашните осуденици во земјата, меѓу кои и Ал Капоне, Мики Коен и Џорџ „Митралез“ Кели, како и познатиот Роберт Страуд, „Човекот-птица од Алкатраз“.
Планот на генијалците
Френк Ли Морис пристигнал во Алкатраз во јануари 1960 година по бегство од државниот затвор во Луизијана. Сирак од 11 години, осуден првпат на 13, поминал голем дел од животот во затвори. Се сметал за интелигентен и многу вешт во бегство. Во својата ќелија, се поврзал со браќата Англин, Џон и Кларенс, и со Ален Вест – сите со претходна историја на познанства и престои во затвори.
Со Морис како мозок на операцијата, четворицата почнале да подготвуваат план. Со месеци копале околу вентилациските отвори под нивните мијалници, користејќи метални лажици, мотор од правосмукалка и остатоци од пили. За да го маскираат шумот, Морис свирел на хармоника во дозволеното време за музика. Откако ја пробиле првата бариера, поставиле тајна работилница над ќелиите, каде што правеле импровизиран сплав од повеќе од 50 мантили и весла од иверица. За да ги измамат чуварите, направиле лажни глави од папие-маше, сапун и вистинска коса.
Големото бегство
Во ноќта на 11 јуни 1962 година, три од четворицата – Морис и браќата Англин – излегле од ќелиите и го започнале бегството. Ален Вест не успеал да излезе на време и останал. Тројцата избегани затвореници го носеле чамецот на покривот, се спуштиле низ цевка, поминале низ двор, прескокнале огради и стигнале до брегот. Таму го надувале чамецот и отпловиле во ноќта. Алармот се активирал дури следното утро.
Потрагата и сомнежите
Следувала масовна потрага. Пронајдени биле делови од опремата и лични предмети, но не и бегалците. Официјалната позиција на властите била дека се удавиле, но тоа никогаш не било докажано. Во 2018 година, објавено беше писмо што наводно го испратил Џон Англин, тврдејќи дека преживеале. Во него се наведува дека Морис починал во 2005 година, а Кларенс во 2008. Автентичноста не беше потврдена.
Алкатраз денес
Затворот беше затворен во 1963 година, една година по бегството. Причини беа трошоците, пропаѓањето на објектот и растечките критики за суровиот режим. Случајот, сепак, останува отворен – Службата за маршали и во 2022 година објави рендерирани фотографии со тоа како би можеле да изгледаат бегалците денес, апелирајќи за информации и надеж за конечно разрешување на мистеријата.
Извор: BBC
