Во првиот дел на програмата на големиот протест во Белград, на бината на Славија, студентка го прочита говорот кој го пренесуваме во целост.
„Се случи Славија, сто илјади луѓе. Испративме писма до јавната обвинителка Загорка Доловац. Нашите барања беа упатени до обвинителството. Не газеа. Излеговме на улиците со уште повеќе мотивација. Новата година ја дочекавме на улицата. Мостар, РТС, Автокоманда, оставки на премиерот и градоначалникот на Нови Сад. Практично три месеци по трагедијата.
Пропешачивме 80 километри за да стигнеме до Нови Сад. Блокада на три мостови, три месеци по падот на надстрешницата во Нови Сад. Одлучивме да ги браниме своите права загарантирани со Уставот во градот каде беше донесен првиот српски устав, Сретењскиот устав. Сретнете се на Сретение. Носејќи ја штафетата на слободата и солидарноста, стигнавме во Крагуевац. Целиот ден се охрабрувавме едни со други и заминавме со пораката „Никој не е убиен!“.
Следен беше Нови Пазар. Сите студенти стоеа гордо еден до друг, бранејќи заеднички идеали. Каде да се движиме следно? Никогаш во поголем број и никогаш посилна волја не ги соединиле северот и југот на Србија. Ниш беше увертира за денешниот Белград. Ќе остане незаборавна трага во срцата на сите нас, солзите со кои не пречекаа, прегратката што ја споделивме, предизвиците на Србија што ги посетивме, раните што ги преврзувавте, заморот што ни го излекувавте.
Следуваа протестите на 8 март, жените во првите редови, рамо до рамо, студенти и работници. Сè што се случуваше не доведе до овој момент.
Погледнете каде сме, погледнете колку не има! Вашиот глас вреди! Вашиот глас се слуша! Нека вашиот глас трае! Ајде да ја разбудиме заедно Србија! Да се боримe за студентите, земјоделците, просветните работници, адвокатите, фармацевтите, лекарите, актерите, уметниците, новинарите, инженерите, за сите животи што ги изгубивме и за оние што ќе ги изгубевме, ако продолжевме да молчиме. Ноќта е најмрачна пред изгрејсонце. До исполнување на барањата!“, изјави студентката во својот говор на големиот протест во Белград.
По говорот беше прикажан филм за тоа како досега изгледаше студентската борба.
Главната бина на вечерешниот протест беше поставена на Плоштадот Славија, а помали бини беа поставени во паркот Манеж и пред Домот на Народното собрание, каде сè уште се наоѓаат десетици илјади луѓе.
