„Како властите ги заплашуваа сите пред најголемиот протест во историјата на Србија, на 15-ти март, што беше измислено, што беше реално и, се разбира, што одекна – погледнете во новиот документарен филм на студентите на Факултетот за драмски уметности“, е описот на објавениот осумминутен филм.
„Во овие неколку минути од филмот се наежив, плачев, се налутив и повторно станав“, „Ви благодарам момци за се што правите“, „Сите сме во ова заедно до крај“, „Ќе го победиме ова зло“, се само дел од коментарите за поддршка на студентите објавени под филмот.
Зошто името „Дванаесетта минута“?
На неодамнешниот голем протест во Белград, 15-минутниот молк, на кој им се оддаде почит на жртвите од уривањето на настрешницата на железничката станица во Нови Сад, беше насилно прекинат при крајот со употреба на сè уште неидентификуван и опасен звук или друга слична направа, што предизвика телесни повреди и предизвика голема вознемиреност кај сите оние што се собраа.
Повеќе од 4.000 учесници на протестот сведочеа за тоа што се случило, известувајќи за низа здравствени проблеми.
Српските власти ја негираат употребата на таканаречениот звучен топ, првично тврдејќи дека Србија не го поседува, за подоцна да утврдат дека МВР навистина има звучен апарат, но официјалната верзија е дека тој не бил користен на 15 март.
Судот ѝ даде рок на Србија до 31 март годинава да одговори „дали се употребени нелегални средства против демонстрантите, која е правната основа за наводна употреба на такво оружје и кои се заштитните мерки против употребата на такви средства“, соопштија невладините организации.
