Вредноста на синдикалната минимална кошница што ја пресметува Сојузот на синдикати на Македонија за декември 2025 година изнесува 65.492 денари, што претставува зголемување од 319 денари во однос на ноември, кога таа изнесуваше 65.173 денари.
Од ССМ информираат дека доколку се пресмета и изнајмен стан од 60 метри квадратни, вкупната вредност на минималната кошница за декември достигнува 80.867 денари, сума која е далеку над приходите на голем дел од граѓаните.
Најголем дел од буџетот оди за храна
Според деталната пресметка на ССМ, во декември најголем товар врз семејниот буџет претставуваат трошоците за храна и пијалаци, за кои се потребни 23.640 денари.
Дополнително, месечните трошоци се распределени на следниот начин:
- Образование: 7.159 денари
- Станарина, вода, електрична енергија и греење: 6.130 денари
- Облека и обувки: 5.875 денари
- Транспорт: 4.636 денари
- Ресторани и хотели: 4.131 денар
- Комуникации: 3.417 денари
- Лична хигиена и одржување на домот: 2.620 денари
Овие податоци уште еднаш ја отвораат дебатата за реалната куповна моќ и за тоа дали минималните и просечните плати можат да ги покријат основните животни потреби.
Владата најавува нова методологија
Во меѓувреме, заменик-министерот за економија и труд Марјан Ристески најави дека од 1 јануари Владата, покрај синдикатите, ќе започне и сопствена пресметка на просечна потрошувачка кошничка, која ќе се однесува на најмалку четиричлено семејство.
Како што изјави Ристески, ова прашање ќе се разгледува на седница на Економско-социјалниот совет, закажана за 22 декември.
“Ќе бидат земени параметри од најголемите маркети во Македонија, основните прехранбени производи и сè што е неопходно за еден просечен живот. Пресметките ќе ги опфатат и регионалните разлики, како и сезонските карактеристики на овошјето и зеленчукот во текот на годината”, изјави Ристески.
Помеѓу бројките и реалноста
И додека институциите најавуваат нови методологии и пресметки, синдикалната минимална кошница продолжува да расте, отворајќи го прашањето дали официјалните политики навистина го следат реалниот трошок за живот – или граѓаните сè почесто се принудени да живеат под прагот на економска сигурност.
