Максимо Напа тргнал на риболов на 7 декември од Маркона, град на јужниот перуански брег. Тој спакувал храна за двонеделно патување, но десеттиот ден силна бура му го однела чамецот од патеката и тој останал во вода, изгубен во Тихиот Океан. Неговиот мал рибарски брод немал радио-светилник и завршил на отворено море.
Семејството започнало потрага, но перуанските поморски патроли не можеле да го лоцираат до средата, кога еквадорската рибарска патрола го открила на околу 1.094 километри од брегот на земјата, тешко дехидриран и во критична состојба.
„Не сакав да умрам“, им рече Напа на новинарите по повторното обединување со својот брат во Паита, во близина на границата со Еквадор. Јадев лебарки, птици, последното нешто што јадев беа желки.
Напа вели дека преживеал со тоа што постојано размислувал за своето семејство, за мајка му и за неговата двомесечна внука, дури и кога ја испил дождовницата што ја собрал и останал без храна. Тој вели дека немал што да јаде во последните 15 дена.
Тој беше примен во болница во Паита на темелно испитување пред да замине на југ во Лима.
„Господинот Напа пристигна во добра физичка кондиција. Можеше да оди, да се измие. Тој беше во состојба на шок, но во добра физичка состојба“, изјави капетанот на пристаништето на перуанската морнарица Хорхе Гонзалес.
„Чудо е што татко ми беше пронајден“, изјави неговата ќерка Инес Напа за радио станицата РПП. „Ние како семејство никогаш не се откажавме од надежта дека ќе го најдеме.“
