И покрај тоа што речиси 40% од имигрантите се преквалификувани за работните места што ги извршуваат, тие заработуваат речиси 18% помалку од домаашните работници. Истражувањето ги анализирало платите на 13.5 милиони работници во девет земји – вклучувајќи Данска, Франција, Германија, Холандија, Норвешка, Шпанија и Шведска – во периодот од 2016 до 2019 година.
Три четвртини од овој платен јаз се должи на недостапноста до подобро платени работни места, додека само една четвртина се објаснува со разликата во плата меѓу имигранти и локалци кои работат иста работа.
Во Шпанија, платниот јаз изнесуваше над 29% – највисок меѓу сите седум европски земји. Странците сочинуваат 13% од работната сила во земјата, придонесувајќи за економски раст и зголемување на популацијата.
Во Норвешка, Германија, Франција и Холандија, имигрантите заработуваат од 15% до 20% помалку од домородните работници.
Во Шведска – земја каде што многу вработени имигранти работат во јавниот сектор – разликата беше само 7%.
Потеклото на имигрантите игра улога
Најголем просечен платен јаз е забележан кај имигрантите од субсахарска Африка – 26.1%, и од Блискиот Исток и Северна Африка – 23.7%.
Имигрантите од Европа, Северна Америка и други западни земји имале многу помала просечна разлика во плата во споредба со локалните жители – само 9%.
Сепак, децата на имигрантите имале значително помал платен јаз – во просек 5.7% помалку од работниците со родители родени во земјата.
Во рамките на исто работно место, разликата во плата меѓу локалците и децата на имигранти е многу мала – под 2% во сите земји.
Што може да се направи за да се намали овој платен јаз?
Во 2023 година, 39.4% од граѓаните кои не се од ЕУ биле преквалификувани за работните места што ги извршувале, според последните податоци од Еуростат.
Според студија на McKinsey, подобрување на социјалната мобилност би можело да го зголеми бруто-домашниот производ (БДП) на европските земји од 3% до 9%, и да го намали недостигот на вештини кој се очекува до 2030 година – без потреба од ново обучување или преквалификација.
Истражувачите на студијата предложија сет мерки што можат ефикасно да ја намалат сегрегацијата на ниво на работни места:
- обуки по јазик
- стручна обука
- програми за помош при барање работа кои директно ги поврзуваат работниците со работодавачи
- подобрен пристап до домашното образование
- признавање на странски квалификации
Некои земји од ЕУ веќе започнаа иницијативи за справување со овој проблем.
Во 2024 година, Германија го воведе Законот за квалификувана имиграција, кој им овозможува на странските дипломци да работат додека се чека официјалното признавање на нивните дипломи.
Франција годинава го реформираше дозволата „Carte Talent“ – повеќегодишна дозвола за престој на странци – со цел да привлече квалификувани професионалци и да се справи со недостигот на работна сила, особено во здравството.
„Ваквите политики помагаат странските работници да придонесуваат со полн капацитет, а државите да ги искористат целосните придобивки од имиграцијата во однос на продуктивност, даночни приходи и намалена нееднаквост,“ изјавија истражувачите Марта М. Елвира, Аре Скеие Хермансен и Ендру Пенер.
