По педесет години, светот не запира – само го менува темпото. Како сè околу вас да останува исто, но внатре, многу работи се поместиле. Работите што некогаш ви биле важни стануваат ирелевантни, а она што некогаш сте го издржале – сега повеќе не можете. И тоа не е слабост. Тоа е мудрост.
Како психолог, со години ги набљудувам жените кои ја задржале радоста, леснотијата и длабочината на животот. Сите тие имаат непишани правила што им помагаат да живеат исполнет живот. Еве шест такви правила што се покажаа како навистина златни:
1.Годините не се казна, туку простор на слобода
Во нашата младост, бевме нечии: ќерки, мајки, сопруги, колешки. Од нас се очекуваше да се грижиме, да угодуваме, да докажуваме, да молчиме. А сега? Тишина. И наместо да се плашите од неа – искористете ја. Ова е времето кога можете да бидете само вие за прв пат. Без етикети, без улоги.
Носете што сакате. Кажете го она што го мислите. Изберете го денот што ви одговара. Не мора да угодувате на никого – дури ни себеси во огледалото според туѓите стандарди.
Слободата не е само избор, туку право што сте го заработиле.
2.Ослободете се од луѓето што ви ја црпат енергијата
Со возраста, толеранцијата за празни разговори и токсични врски се намалува. И тоа е благослов. Повеќе не мора да ги влечете врските од пристојност или навика. Ако се враќате од секој состанок уморни, тивки или разочарани – тоа не е ваша одговорност. Тоа е знак за дистанца.
Не мора да биде борба. Само тишина. И простор за некој почесен да влезе во неа. Или конечно да се вдишете во тој простор.
3. Не го оправдувајте вашиот избор на живот – на никого
Зошто не сте во брак? Зошто немате внуче? Зошто не готвиш секој ден, зошто не „уживаш во пензијата“? – прашања што им се поставуваат на жените, но не од загриженост, туку од навика на жена која постојано објаснува нешто.
Не должиш никому извештај. Не мора да се вклопуваш во шоуто „како што треба“. Единственото прашање што вреди да се постави е: дали сум добро на начинот на кој живеам? Ако е така, тоа е доволно.
4. Не биди „фин“ – биди реален
Премногу години бевме „фина девојка“, „добра сопруга“, „колешка која не прави проблеми“. И тогаш сфаќаме – одобрувањето на другите луѓе не остава многу простор за лична вистина.
По 50-тата година, повеќе не мора да му се додворуваш на светот. Ако не ти се зборува – не зборувај. Ако не ти се допаѓа друштвото – не оди. Ако не ти се допаѓа нешто – кажи го тоа.
Бидењето нежно кон себе не ја исклучува цврстината во границите. Вистинското вие заслужува простор. И тоа доаѓа кога ќе престанете да се преправате дека ви е удобно.
5. Грижете се за себе од љубов, а не од страв од старост
Порано носевме шминка за да го скриеме нашиот замор. Денес, доволно е да нанесеме парфем што ни се допаѓа – и веќе се чувствуваме како себеси. Грижата за себе повеќе не е површна работа. Тоа е пораката: Јас сум вредна и сè уште сум тука.
Не негувајте ја младоста – негувајте се себеси. Вашето здравје, вашата убавина, вашиот мир. И гледајте како вашите очи повторно светат, бидејќи знаете дека вие сте ваш приоритет.
6. Кажете „не“ без грижа на совеста
Вашето време, енергија и внимание се ограничени – и драгоцени. Кажувањето „не“ не е грубост, туку самопочит. Не проекти што ве исцрпуваат. Не на луѓето што ве користат. Без барања што ве враќаат назад.
Секое „не“ на некого е „да“ за себе. И во тоа лежи едноставната вистина: повеќе не живеете за да бидете достапни за сите. Сега живејте за да бидете присутни за себе.
