Една неодамнешна студија сугерира дека природен начин за регулирање на шеќерот во крвта и желбата за шеќер, инспириран од лекови како Оземпик, може да лежи во цревните микроби и нивните метаболити. Спроведени од научниците од Универзитетот Џиангнан во Кина, новите наоди го истакнуваат потенцијалот на цревните микроби во третманот на дијабетес тип 2.
Со поттикнување на присуство на специфичен микроб кај дијабетични глувци, кинески научен тим ја покажа својата способност да го оркестрира лачењето на пептид-1 (GLP-1) сличен на глукагон. Овој хормон природно го регулира шеќерот во крвта и ситоста. Лековите како семаглутид го имитираат дејството на GLP-1, но научниците истражуваат како телото може да се поттикне да го произведува природно. Сè поголем број студии откриваат дека нашата желба за компоненти на храна потекнува од сигналите испратени од цревата, клучниот орган во пренесувањето на преференциите на храната, забележуваат авторите на студијата, објавена во списанието Nature Microbiology. Сепак, точните механизми кои вклучуваат цревна флора, гени и метаболити остануваат нејасни.
Студијата укажува на влијанието на цревниот микроб Bacteroides vulgatus врз преференциите на шеќер. Експериментите откриле дека глувците на кои им недостасува цревниот протеин наречен Ffar4, доживеале намалени нивоа на B. vulgatus, што доведе до намалено лачење на хормонот FGF21 – поврзан со желбата за шеќер. Кај луѓето, генетските варијанти на FGF21 корелираат со поголема веројатност за консумирање шеќер.
Кога глувците со дијабетес биле третирани со метаболит B. vulgatus, се зголемија секрецијата на GLP-1 и FGF21, подобрувајќи ја контролата на шеќерот во крвта и намалувајќи ја желбата за шеќер. Иако слична примена кај луѓето е неизвесна, авторите на студијата тврдат дека нивните наоди даваат нова стратегија за превенција од дијабетес.
