Истражувањето покажува дека многу пред да станеме свесни дали сакаме да купиме или изедеме нешто, нашиот мозок веќе го обработил изгледот, вкусот и здравствените карактеристики на намирницата.
Студијата, објавена во списанието Appetite, е дело на тим истражувачи од Универзитетот во Мелбурн и Универзитетот Западен Сиднеј, предводен од Вајолет Че, Даниел Фојеригел и Тијл Грутсвагерс. Со помош на електроенцефалографија (EEG), тие ја снимале електричната активност на мозокот додека учесниците гледале фотографии од различни намирници – од овошје и месо до грицки и слатки. Испитаниците потоа ги оценувале храните според вкус, здравствена вредност, калориска содржина и желба за консумација.
Со комбинирање на добиените податоци и техники на машинско учење, научниците откриле дека мозокот реагира на одредени својства на храната веќе по 200 милисекунди од гледањето. Интересно е што здравствените аспекти на храната биле препознаени дури и пред вкусот, што ја менува претходната претпоставка дека првиот импулс секогаш е „вкусно, па здраво“.
Истражувањето покажува дека одлуките за храна се носат автоматски, пред да станат дел од нашата свесна мисла. Тоа објаснува зошто често посегнуваме по храна со привлечен изглед или познат вкус – дури и кога знаеме дека не е најздрава. На пример, мозокот побрзо реагира на сигналот „вкусно“ отколку на „здрава опција“, што му дава предност на брзата храна.
Научниците утврдиле и дека две димензии најмногу влијаат на мозочната проценка на храната: првата е степенот на обработка (дали храната е природна или индустриски преработена), а втората – вкусот и познатоста. Двете се активираат во мозочната активност околу 200 милисекунди по визуелниот стимул.
„Нашите резултати се особено релевантни за ситуации во кои изборот се базира само на изгледот – како кога нарачуваме преку интернет или гледаме мени со слики,“ објаснува тимот. Овој пристап може да помогне во развој на стратегии за свесно насочување на вниманието кон поздрави избори, дури и во ситуации кога одлуката се носи инстинктивно.
Истражувачите најавуваат дека следниот чекор ќе биде анализа на други сетилни фактори – како мирисот и звукот на храната – за да се разбере како мозокот реагира кога намирниците не се само на слика, туку и реално присутни пред нас.
Заклучокот е јасен: нашите одлуки за храна се побрзи и помалку рационални отколку што мислиме. Мозокот реагира инстинктивно и емоционално, додека рационалниот избор – што е навистина добро за нас – често доаѓа предоцна.
Извор: N1info.rs
