Како се мери бедата? За новинарите, вообичаениот начин е преку гледање, чувство, па дури и мирис.
Измачените палестински новинари во Газа и понатаму известуваат со огромен личен ризик. Повеќе од 200 се убиени додека ја извршувале својата работа.
Израел не дозволува влез на меѓународни новинари во Газа.
Без можност за директно известување од теренот — една од најважните новинарски алатки — се потпираме на извештаите на хуманитарни организации кои сè уште работат во енклавата.
Паскал Хундт, заменик-директор за операции во Меѓународниот комитет на Црвениот крст, изјави минатата недела дека цивилите во Газа се соочуваат со „огромна секојдневна борба за преживување: опасностите од непријателствата, насилното раселување и недостигот од итна хуманитарна помош.“
Тој додаде: „Оваа состојба не смее — и не може — да продолжи да се влошува.“
Меѓутоа, Израел продолжи со офанзивата што започна на 18 март, по двомесечното примирје, со масовни воздушни напади.
Оттогаш, Израел ги затвори сите гранични премини кон Газа, блокирајќи испорака на хуманитарна помош, вклучително и храна и лекови.
Враќањето на воените дејства ја прекина секоја надеж за премин кон втората фаза од предложениот прекин на огнот, кој предвидуваше ослободување на сите преостанати израелски заложници во замена за целосно израелско повлекување од Газа.
Таквиот договор беше неприфатлив за премиерот Бенјамин Нетанјаху и ултранационалистичките религиозни партии кои ја поддржуваат неговата власт. Тие се залагаат за иселување на Палестинците од Газа и нивна замена со еврејски доселеници. Дури се заканија дека ќе ја срушат владата доколку Нетанјаху не продолжи со војната — што за него би значело политичка пропаст и можен судски епилог за корупциските обвиненија против него.
Сега, премиерот Нетанјаху најави нова „интензивна“ офанзива, која треба да започне по посетата на поранешниот претседател Доналд Трамп на арапските земји од Заливот.
Планот вклучува масовно раселување на цивилното население, потпомогнато од артилериски напади, воздушни бомбардирања и цивилни жртви. Зборот „раселување“ значи дека семејствата имаат само неколку минути да побегнат од една зона што ќе биде нападната, кон друга што подоцна може исто така да биде цел. Стотици илјади луѓе постојано го прават тоа од почетокот на војната.
Газа, еден од најгусто населените региони во светот пред војната, веќе е 70% недостапна за цивилите, според хуманитарната канцеларија на ОН. Планот е да се соберат сите преживеани Палестинци во мала зона околу урнатините на градот Рафа.
ОН и водечките хуманитарни организации ги отфрлаат тврдењата на Израел дека Хамас ја пренасочува хуманитарната помош. Тие одбија да соработуваат со предложениот механизам на Израел и САД, кој вклучува користење приватни фирми со заштита од израелската војска за дистрибуција на храна.
Во Лондон, генералниот комесар на УНРВА, Филип Лазарини, во интервју за Би-Би-Си изјави:
„Ми недостигаат зборови за да ја опишам бедата и трагедијата што ја преживуваат луѓето во Газа. Веќе повеќе од два месеци се без никаква помош. Гладот се шири, луѓето се исцрпени, гладни… Ако помошта не пристигне, луѓето нема да умираат само од бомбардирања, туку од глад. Ова е оружје од хуманитарна природа.“
Најавторитетната проценка за ризикот од глад — Интегрирана класификација на фази на безбедност на храната (IPC), која обединува агенции на ОН, влади и хуманитарни организации — предупредува дека целото население на Газа, повеќе од 2 милиони луѓе, вклучително и речиси еден милион деца, се соочува со акутна несигурност во исхраната.
IPC проценува дека 470.000 луѓе — околу 22% од населението — се во „Фаза 5: Катастрофа“, што е највисоко ниво на аларм. Тоа значи дека барем едно од пет домаќинства има екстремен недостиг од храна, што резултира со глад, критични нивоа на неухранетост и смртни случаи.
Извор: BBC
