Изметот од пингвини испушта амонијак што помага при формирање облаци над Антарктикот – и можеби го забавува климатското затоплување во регионот. Најслаткото животно на Антарктикот можеби ја спасува планетата со своето „број два“.
Нова студија објавена во списанието Communications Earth & Environment открива дека амонијакот кој се ослободува од изметот на пингвините – да, нивниот измет – може да помогне во создавање облаци што го изолираат Земјиното тло и спречуваат топење на мразот.
Природна фабрика за облаци во Антарктикот
Истражувачи од Универзитетот во Хелсинки поминале два месеца на Антарктичкиот Полуостров, мерејќи го воздухот во близина на колонија со 60.000 Аделие пингвини.
Кога дувал ветер од правецот на колонијата, нивото на амонијак во атмосферата се зголемувало и над 1.000 пати над основната вредност.
Амонијакот од изметот реагира со гасови кои содржат сулфур, а кои ги испушта морскиот фитопланктон, создавајќи аеросолни честички што потоа формираат облаци. Тие облаци ја рефлектираат сончевата светлина и ја ладат површината под нив – процес кој може да го забави топењето на глечерите и повлекувањето на морскиот мраз.
„Пингвините се главни испуштачи на овој амонијак“, објаснува главниот автор на студијата, Метју Бојер. „Постои длабока поврзаност меѓу екосистемските процеси – како активноста на фитопланктонот во океанот и пингвините – и атмосферските процеси што можат да влијаат на локалната клима.“
Дури и откако ќе мигрираат пингвините, изметот што останува продолжува да испушта амонијак. Во еден случај, истражувачите забележале магла што траела три часа по нагло зголемување на концентрацијата на аеросоли.
Овие откритија ја нагласуваат меѓусебната поврзаност на антарктичките екосистеми со глобалните климатски системи. Како што мразот се топи, а живеалиштата се менуваат поради глобалното затоплување, не се загрозени само животните како пингвините, туку и природните процеси што тие ги поддржуваат.
Антарктикот игра клучна улога во стабилизирањето на глобалните температури – делува како топлотен амортизер, складиште за јаглерод и двигател на океанските струи, според Антарктичката и Јужноконтиненталната коалиција. Но истовремено, тоа е еден од регионите кои најбрзо се загреваат на планетата.
Неочекувани решенија за климатските предизвици
Изметот од пингвини не е единствениот неочекуван сојузник во борбата против климатските промени и еколошката деградација.
Во Кенија и други делови од Источна Африка, огради од кошници со пчели се покажуваат како природно решение за конфликтите меѓу луѓето и дивиот свет – слоновите ги избегнуваат затоа што се плашат од пчелите, со што се заштитуваат и посевите и фармерите и самите животни.
Во Велика Британија, инженери развија „електричен тапет“ што ја намалува емисијата на јаглерод при греење на домовите – една од најголемите извори на емисии во постудени клими.
Француската компанија New World Wind создаде „ветровни дрвја“ – вештачки дрвја со мали, тивки турбини што генерираат енергија дури и од лесни повеви во урбани средини. Овие компактни дрвја произведуваат струја преку целата година и можат да напојуваат сè – од улични светилки до мали објекти.
Без разлика дали станува збор за измет од пингвини или „тапет што грее“, ваквите иновативни решенија може да ја оформат иднината на стратегиите за климатски промени и заштита на природата.
