Современиот англиски и многу други јазици, позајмуваат многу зборови од старогрчкиот јазик. Еден особено интересен збор е „лезбејка“, кој денес се користи за опишување на хомосексуална жена која ја привлекуваат други жени, но коренот на зборот е врзан за грчкиот остров Лезбос.
„Лезбејка“ е демоним за жителите на Лезбос, напишан и како Лезбос, и прашањето е зошто денес овој збор се користи за да ја опише женската хомосексуалност? Одговорот е поврзан со угледот на самиот остров и пишаното дело на грчката поетеса по име Сафо.
Самите антички Грци би биле збунети со терминот како што се користи денес, бидејќи сексуалноста во класична Грција и на други места во античкиот свет била замислена поинаку и обично имала повеќе врска со нечија романтична улога отколку со пол. Интересно е да се види како јазикот еволуирал со текот на времето.
Етимологијата на „лезбејката“ и нејзината врска со Лезбос
Сосема очекувано, островот немал натпросечно население на жени кои биле привлечени од ист пол во античко време. Наместо тоа, етимологијата на зборот лезбејка е поврзана со еден од најпознатите жители на Лезбос.
Островот бил родно место на античката поетеса Сафо, која живеела околу 6 век п.н.е. Сафо била позната по нејзините лирски песни, од кои многу се толкуваат како изразување љубов и желба за други жени. Затоа, етимологијата на зборот „лезбејка“ вообичаено и се припишува на самата Сафо. Зборот „Сафик“ се однесува и на чувствата на желба меѓу жените.
Професорката по класични студии Кејт Гилхули (Кate Gilhuly) предлага покомплексно објаснување.
Гилхули пишува: „Иако поезијата на Сафо била добро позната низ антиката, нејзината сексуална ориентација не е експлицитно дефинирана дури со векови по нејзината смрт, и кога Лезбос е директно поврзан со жени кои сакаат други жени во Дијалозите на куртизаните на Лукијан, Сафо не е експлицитно именувана .“
Со други зборови, Сафо не била експлицитно идентификувана како лезбејка во античко време, ниту е сосема јасно дека поврзаноста помеѓу Лезбос и истополовата привлечност меѓу жените започнала со античкиот грчки поет.
Гилхули продолжува, пишувајќи дека „постои значителен јаз премостен со поврзување на родното место на една личност и нејзината сексуална ориентација, и уште позначаен јаз помеѓу секој поединец од сите градови и села на островот Лезбос и колективната сексуална ориентација“.
Наместо тоа, Гилхули тврди дека античките атински перцепции за Лезбос како остров полн со убави, но промискуитетни жени, исто така, можеби придонеле за етимологијата на зборот „лезбејка“. Овие ставови беа вкоренети како стереотипи во драми и пишани дела од поединци како античкиот сатиричар Лукијан.
Според Гилхули, „комплексната, долговековна колокација на културни концепции за културата на Лезбос, комбинирана со атинската стрип практика, претставувањето на куртизаната и приемот на Сафо, на крајот го отвори патот за силна поврзаност на Лезбос со слика на алтернативна женска сексуалност“.
