Еден од најголемите во северна Ломбардија, глечерот Вентина се стопил толку многу поради климатските промени што геолозите повеќе не можат да го мерат на начин на кој го правеа тоа во минатиот век.
По жешкото лето оваа година, беше откриено дека обичните колци, кои ги означуваа годишните движења на глечерот, биле закопани од одрони. Наслагите од карпи го направија теренот премногу нестабилен за идните теренски посети.
Службата на Ломбардија за проучување на глечерите соопшти дека сега ќе користи снимки од дронови и далечинско набљудување за да го следи понатамошното намалување.
Геолозите известуваат дека глечерот Вентина веќе изгубил 1,7 километри во должина откако првите ознаки биле поставени на неговата предна страна во 1895 година.
Топењето се забрзало во последните години. Вентина изгубила 431 метар во последните десет години, а речиси половина од тоа до 2021 година. Тоа е уште еден пример за тоа како забрзаното глобално затоплување ги топи и намалува европските глечери, предизвикувајќи низа еколошки и други последици.
„Додека до 1980-тите сè уште можевме да се надеваме на нормални циклуси (повлекување), или барем на поумерено повлекување, во последните 40 години се случило нешто навистина зачудувачки“, рече Андреа Тофалети, член на Ломбардиската служба за проучување на глечерите.
Топлите лета и недостатокот на снег го забрзуваат топењето на италијанските глечери
Планинските глечери на Италија, лоцирани преку Алпите и Доломитите на север и по централните Апенини, се повлекуваат со години поради недостаток на снег во зима и рекордно топли лета.
Глечерите секогаш делумно се топат во текот на летото, а стопената вода ги исполнува планинските потоци и реки.
Сепак, летната топлина сега влијае на исчезнувањето на снежната покривка.
„За покривката да се регенерира и да остане во рамнотежа, одредена количина снег, остаток од зимата, мора да остане на површината на глечерот на крајот од летото. А тоа се случува сè помалку и помалку“, додаде Тофалети.
Според податоците од Ломбардиската служба, Алпите претставуваат климатски критична точка, бидејќи доживуваат двојно поголемо зголемување на просечната глобална температура во споредба со прединдустрискиот период, што доведе до губење на повеќе од 64 проценти од волуменот на алпските глечери.
Во февруари, списанието „Nature“ објави студија во која се наведува дека светските глечери губат мраз со просечна стапка од околу 231 милијарда тони годишно помеѓу 2000 и 2011 година, но дека оваа загуба се забрзала на околу 314 милијарди тони годишно во текот на следната деценија.
