Малите и оддалечените острови се соочуваат со посебни енергетски предизвици бидејќи тие често се изолирани од главните енергетски мрежи на големите земји и блиските континенти.
Овие острови главно зависат од увезените фосилни горива, кои се скапи и несигурни за снабдување со енергија. Иако не придонесуваат многу за глобалното загадување, островите се сериозно погодени од климатските промени, вклучително и екстремните временски настани. Високите температури ги топат глечерите, што го подига нивото на морето во светот, што дополнително доведува до проблеми за малите островски земји, бидејќи крајбрежјето се повлекува и му се заканува на населението.
Островите, особено малите островски држави во развој (SIDS), мора да ја надградат својата енергетска инфраструктура за да се справат со повисоките температури, почестите природни катастрофи и зголемувањето на нивото на морето. Многу од системите за производство на електрична енергија на островите се стари и не можат да ги задоволат растечките потреби за електрична енергија поради економскиот раст и зголемената употреба на климатизација поради екстремната топлина. Една од климатските катастрофи беше ураганот Марија пред седум години, кој го остави населението на Доминиканската Република без струја неколку месеци. Овој настан е илустрација за тоа колку островските енергетски системи се ранливи на природни катастрофи и колку е важно да се подобри инфраструктурата за да се подобри отпорноста на такви настани.
На островите живеат над 700 милиони луѓе, поради што оваа тема е важна. Производството на електрична енергија на островите може да биде многу скапо, понекогаш десет пати поскапо отколку на копното. На пример, во 2021 година, островските земји имаа највисоки трошоци за електрична енергија во светот. На Соломонските Острови електричната енергија беше речиси седум пати поскапа отколку во Соединетите Држави, а во земјите на Карибите, тарифите за струја беа повеќе од двапати од просекот во САД, се вели во соопштението на Меѓународната агенција за енергија (ИЕА).
Студијата на 36 мали островски економии покажа дека повеќето произведуваат помалку од 10 отсто од својата електрична енергија од обновливи извори, иако многу острови имаат потенцијал да бидат големи производители на соларна енергија. Сепак, ова бара дополнителни технологии, како што се системи за складирање на енергија од батерии за одржување на стабилноста на мрежата, поради што има проблем кога станува збор за оваа тема.
Веќе се прават напори за имплементација на овие технологии на некои острови. Во Порторико, на пример, 1.000 соларни панели ќе напојуваат 17 мали бизниси преку микромрежата на заедницата поддржана од батерии, подготвена да обезбеди енергија за време на природни катастрофи, соопшти ИЕА.
Зголемените мерки за енергетска ефикасност, исто така, може да ги намалат трошоците за енергија и емисиите на CO2 – на пример, имплементацијата на стандардите и етикетите за минимална енергетска ефикасност на Фиџи (MEPSL) за уреди заштедени околу 9,3 гигават-часови (GWh) електрична енергија за една година, што е слично на производството на соларна енергија во земјата во 2021 година. Проширувањето на програмата MEPSL може да им овозможи на зградите во Фиџи да заштедат 17 отсто од нивната годишна побарувачка на електрична енергија до 2030 година, се вели во извештајот.
Фото: pexels
