Луѓето кои се премногу поспани во текот на денот или се борат да се мотивираат за секојдневните задачи, може да бидат изложени на поголем ризик од синдром на пред-деменција, откриваат резултатите од студијата објавени во списанието Neurology.
Истражувачите анализирале 445 возрасни, во просек по 76 години, кои немале историја на деменција. На почетокот на студијата, учесниците пополниле детални прашалници за спиење, со прашања, за тоа колку често имаат проблеми да заспијат, колку будат во текот на ноќта, дали чувствуваат премногу топлина или студенило или, пак дали земаат лекови за спиење.
Прашалниците, се однесувале и на дневната поспаност, вклучително и колку често се меша со нивната способност за извршување на секојдневните активности или нивниот ентузијазам за извршување на тие активности.
Што е деменција?
Деменцијата, позната и како сенилност, се однесува на широк спектар на мозочни заболувања кои предизвикуваат долготрајна неможност за размислување, паметење, учење и комуникација во секојдневниот живот и функционирање во општеството.
Симптомите вклучуваат и емоционални проблеми, проблеми со говорот и проблеми со мотивацијата. Кај 42 лица била идентификувана состојба која вклучува забавена брзина на одење и некои проблеми со меморијата што може да се појават пред да почне да се развива деменцијата.
По просечниот период на следење од речиси три години, уште 36 луѓе развиле моторен когнитивен ризик. Луѓето со прекумерна дневна поспаност и недостаток на ентузијазам за активности имале повеќе од 3 пати поголеми шанси да развијат моторно-когнитивен ризик за време на периодот на студијата во споредба со луѓето кои ги немале овие проблеми со спиењето, според резултатите од студијата објавени во списанието Neurology.
„Нашата студија покажува колку е важно да се зачува сонот. Се чини дека проблемите со сонот кои влијаат на дневната будност се најсилно поврзани со подоцнежниот когнитивен ризик“, вели авторот на студијата, Виктоар Лерој од Медицинскиот колеџ Алберт Ајнштајн во Бронкс, Њујорк.
Се чини дека проблемите со спиењето кои влијаат на дневната будност се најсилно поврзани со подоцнежниот когнитивен ризик.
Едно ограничување на новата студија е тоа што истражувачите објективно не го мереле квантитетот или квалитетот на спиењето, туку се потпирале на учесниците да се потсетат точно и да пријават како спиеле и како нарушувањето на спиењето влијаело на нивниот секојдневен живот.
Зошто спиењето е толку клучно за здравјето на мозокот
„Слабиот сон е еден од неколкуте медицински состојби – вклучувајќи срцеви заболувања, депресија, дебелина и мозочен удар – што може да предизвика моторно когнитивно оштетување“, вели д-р Глен Фини, професор по неврологија на колеџот за здравствени науки Гајзингер во Пенсилванија.
„На телото му треба сон за да ресетира многу биолошки функции и подобро да го обнови телото по употреба во текот на денот“, вели д-р Фини.
„Во мозокот, особено, многу отпадни производи кои се произведуваат во текот на активниот ден подобро се отстрануваат за време на мирен сон, а невротрансмитерите, хемиските гласници помеѓу невроните, можат подобро да се надополнат“.
Мозокот исто така подобро ги консолидира информациите научени во текот на денот додека спиете.
„Еден од најважните начини да се спречи негативното влијание на лошиот сон врз здравјето е да се откријат основните причини за нарушувања на спиењето за да може да се решат на најефикасен можен начин“, вели Мари-Пјер Сент-Онге, асистент професор по исхрана и директор на Центарот за извонредност за истражување на спиењето и деноноќниот ритам во Медицинскиот центар на Универзитетот Колумбија во Њујорк.
„На пример, дали има премногу бучава или светлина во собата? Или собата е премногу топла или премногу студена“, прашува д-р Сент-Онге, кој не бил вклучен во новата студија: ‘Ако е така, користењето завеси за намалување на бучавата и обезбедување на ладна просторија, можеби преку вентилација, може да ви помогне да спиете подобро’.
„Слабиот сон е еден од неколкуте медицински состојби – вклучувајќи срцеви заболувања, депресија, дебелина и мозочен удар – што може да предизвика моторно когнитивно оштетување“, вели д-р Глен Фини, професор по неврологија на колеџот за здравствени науки Гајзингер во Пенсилванија.
