Мета-анализата на 218 студии со повеќе од 14.000 учесници, објавена во The BMJ, покажа дека танцувањето ја намалува депресијата поефикасно од пешачење, јога, тренинг со тежини и дури од стандардни антидепресиви.
Истражувачите велат дека ефектот на танцот се должи на комбинацијата од движење, музика и социјална поврзаност. Заедно, овие елементи предизвикуваат „неврохемиска симфонија“: допамин (од очекувањето на ритамот), ендорфини (од движењето) и окситоцин (од синхронизираното танцување со други).
„Танцот е јазик на телото,“ вели Џулија Ф. Кристенсен, невробиолог од Институтот Макс Планк. „Преку гестовите се изразуваат чувства што инаку би останале заклучени во нас.“
Најголем ефект се забележал кај најинтензивното танцување, особено во ритам со музика, а научниците забележале и „синхронизација на мозоците“, кога активноста на мозокот на луѓето се усогласува и го зајакнува чувството на доверба и поврзаност.
Со оглед на тоа што депресијата го погодува речиси еден од тријца возрасни во САД во одреден период од животот, танцот нуди нешто ретко: лек што е радосен, достапен и длабоко човечки.
Извор: National Geographic
