Ако некогаш сте гледале некој вестерн филм и сте се запрашале зошто Индијанците секогаш изгледаат како да биле подложени на исклучително ефикасна депилација на лицето – не сте единствени. Дури и најбрадестите каубои на Дивиот Запад изгледаат како јети во споредба со беспрекорно мазните лица на домородните Американци. Па, што навистина е во прашање? Мрзливи фоликули, генетика, пинцети… или се заедно?
Нивната брада едноставно не расте – а тоа е поради гените
Прво и основно: домородните Американци не избрале да живеат без брада – брадата избра да не расте.
Повеќето од домородните народи на Америка потекнуваат од популации кои мигрирале пред илјадници години од Источна Азија. А источноазиските народи имаат ретки влакна на телото и лицето. Виновници? Генетика и хормонална чувствителност. Иако сите мажи имаат тестостерон, не сите лица се подеднакво „воодушевени“ да реагираат на него со создавање густа брада.
Кај домородните Американци, фоликулите на влакната на образите и брадата се често помали, поретко распоредени, а андрогените рецептори (оние кои реагираат на машките хормони) се помалку активни. Резултат? Лицето останува мазно како трајно подмладено – без употреба на жилет.
А потоа тука се и пинцетите…
Друг интересен аспект е културната практика на кубење на брадата. Во многу домородни заедници, било вообичаено мажите рачно да ги отстрануваат ретките влакна што се појавувале — често со коскена пинцета, дрво, па дури и со свои прсти.
За некои народи, мазното лице е знак на уредност, контрола и духовна чистота. Затоа, и она малку што ќе порасне – исчезнува методично, речиси медитативно.
Мит или реалност?
Се разбира, не е точно дека ниту еден Индијанец немал брада. Имало Индијанци со по неколку дополнителни влакна, особено меѓу местиците (луѓе со мешано потекло), но во повеќето случаи – брадите им се ретки.
Во денешно време, некои домородни Американци можат да пуштат брада, но дури и тогаш – тие често се многу тенки, тенки бради кои никогаш нема да достигнат викиншки или блискоисточни размери.
Брадата како прашање на идентитет
Интересно е што во некои модерни заедници има своевидна „ренесанса на брада“ – не кај Индијанците, туку кај потомците на Европејците кои сакаат да пуштат што е можно подолга брада како знак на мажественост, мудрост, хипстер… Во овој контекст, мазното индијанско лице може да изгледа речиси надреално, како вечен природен филтер за кожата.
Но, можеби тоа е поентата: додека остатокот од светот се обидува да пушти брада како од соништата, Индијанците со векови уживаат во мазен, природен и непроблематичен тен – без употреба од жилети, восок или рутини за негување кои траат само еден ден.
