Научниците за прв пат открија пештера на Месечината. На длабочина од најмалку 100 метри, се смета дека тоа би можело да биде идеално место за луѓето да изградат постојана база во него. Истражувачите тврдат дека тоа е само една од веројатно стотиците пештери скриени во „подземниот, неоткриен свет“ на Месечината.
Хелен Шарман, првиот британски астронаут кој патувал во вселената, изјави за BBC News дека новооткриената пештера изгледа како добро место за база и ја зголеми можноста луѓето да живеат во лунарни јами за 20-30 години.
Но, забележува Шарман, оваа пештера е толку длабока што астронаутите можеби ќе треба да користат „џет-пак или лифт“ за да излезат.
Тоа е видливо со голо око од Земјата, а исто така е и местото каде Аполо 11 слета во 1969 година, пишува РТС
Пештерата има светларник на површината на Месечината, што води до вертикални издигнати ѕидови и наведнат под што може да се протега подлабоко под површината на земјата.
Формирана е пред милиони или милијарди години кога на Месечината течела лава, создавајќи тунел низ карпата.
Најблискиот еквивалент на Земјата би биле вулканските пештери Ланзароте во Шпанија, објаснува професорот Карер, додавајќи дека истражувачите ги посетиле тие пештери како дел од нивната работа.
„Навистина е возбудливо. Кога ќе дојдете до овие откритија и ќе ги погледнете овие слики, сфаќате дека сте првиот човек во историјата на човештвото што го видел ова“, истакнува професорот Карер.
На Земјата, започна во пештерите …
Кога проф. Броконе и проф. Карер сфатија колку е голема пештерата, сфатија дека таа може да биде добро место за лунарна база.
„На крајот на краиштата, животот на Земјата започна во пештерите, така што има смисла луѓето да живеат во нив и на Месечината“, вели професорот Карер.
Пештерата допрва треба да биде целосно истражена, но истражувачите се надеваат дека радарите, камерите или дури и роботите кои одат под земја би можеле да се користат за нејзино мапирање.
Научниците првпат сфатија дека веројатно има пештери на Месечината пред околу 50 години. Потоа, во 2010 година, камера на мисија наречена Лунарско извидувачки орбитер сними јами за кои научниците мислеа дека може да бидат влезови во пештерите.
Но, истражувачите не знаеле колку длабоки се пештерите или дали ќе се урнат.
Работата на проф. Бруконе и проф. Каррере сега е да одговори на тоа прашање, иако останува уште многу да се направи за да се разбере целосната структура на пештерата.
„Имаме многу добри слики од површината. Можеме да ги видиме местата за слетување на Аполо – но не знаеме ништо за тоа што е под површината. Има огромни можности за откривање“, изјави Франческо Сауро, координатор на тематскиот тим за планетарни пештери на Европската вселенска агенција, за BBC News.
Ќе има и истражување на Марс
Истражувањето може да ни помогне и да ги истражиме пештерите на Марс во иднина, забележува Сауро.
Ова би можело да ја отвори вратата за пронаоѓање докази за живот на Марс, бидејќи доколку тој постоел, речиси сигурно би бил во пештери заштитени од елементите на површината на планетата.
Месечевата пештера би можела да биде корисна за луѓето, но научниците исто така нагласуваат дека може да помогне да се одговорат основните прашања за историјата на Месечината, па дури и за нашиот Сончев систем.
Карпите во пештерата нема да бидат толку оштетени или еродирани од вселенските временски услови, така што тие можат да обезбедат обемен геолошки запис од милијарди години наназад.
Истражувањето е објавено во научното списание Nature Astronomy, пренесува РТС.
