Почетокот на топлиот период често е знак за започнување на многу активности, но и за појава на крлежи, паразити кои цицаат крв од луѓе и животни. Крлежите се преносители на неколку болести помеѓу кои најпозната е Лајмската болест
Сепак, како што објаснуваат инфектолозите, „не секој убод е лајмска болест“. За да се заштитиме, посочуваат дека е потребно да се преземат неколку превентивни мерки:
„Превентивните мерки кои треба да се преземат во природата се пред сè, почетокот на сезоната да се средат зелените површини – викендиците, парковите… Тука е и носењето на долги ногавици и ракави од облека светли бои и природни материјали, бидејќи на тој начин ја намалуваме површината на кожата која може да биде изложена на убод . Она што е важно исто така е дека кога се враќаме од природата, треба да ја прегледаме таа облека и обавезно да ја ставиме на перење“ велат инфектолозите.
Сепак, како што нагласуваат, најважната превентивна мерка е да се изврши самопреглед на кожата за време и по престојот во природата.
Ако дојде до убода, важно е да се препознаат симптомите на лајмската болест.
„За да препознаеме дека се работи за тоа и дека крлежот е заразен, потребно е да знаеме како изгледаат симптомите. Имаме три стадиуми на болеста. Во првиот се појавува овално црвенило на местото на убодот. Може да биде проследено со болки во зглобовите, мускулите, покачена температура, студеници и замор. Тоа овално црвенило е сигурен знак дека се работи за првиот стадиум. Ако не се лечи неколку недели или месеци, може да дојде до манифестација на вториот стадиум на болеста – вкочанетост на вратот, главоболки, привремена парализа на мускулите на лицето, неправилно работење на срцето, воспаление на зглобовите. Ако и овде нема соодветно лекување или ако е применето неадекватно, тогаш по неколку месеци или години доаѓа до трајно оштетување на зглобовите, кожата и нервниот систем, а тоа би биле симптомите на третиот стадиум на лајмската болест“, објаснуваа епидемиолозите.
