Наоружани мажи силувале и сексуално злоупотребувале деца, вклучувајќи и бебиња стари само една година, за време на граѓанската војна во Судан, соопштил е УНИЦЕФ, агенцијата на Обединетите нации за деца. Масовното сексуално насилство е широко документирано како воено оружје во скоро две години долгиот конфликт во земјата.
Во извештајот објавен во вторникот, УНИЦЕФ соопшти дека најмалку 221 дете, вклучувајќи и момчиња, биле силувани од наоружани мажи, според податоците собрани од страна на организациите кои се борат против насилството врз жените и децата во оваа северноафриканска земја.
Војната во Судан започна во април 2023 година и се води меѓу армијата и ривалските паравоени Сили за брза поддршка. Битките се водат во главниот град Хартум, но и ширум земјата.
Од тој момент, најмалку 20.000 луѓе загинале, иако се проценува дека бројот е многу поголем. Војната исто така натерала повеќе од 14 милиони луѓе да го напуштат својот дом и ја довела земјата на раб на егзистенција. Третина од жртвите се момчиња, кои обично се соочуваат со „единствени предизвици“ при пријавување на овие злочини и барање помош.
УНИЦЕФ напоменува дека, иако официјално од почетокот на 2024 година се пријавени 221 случај на силување на деца, реалниот број веројатно е многу поголем.
Судан е социјално конзервативна земја каде огромната општествена стигма ги спречува преживеаните и нивните семејства да зборуваат за силувањето, како и стравот од одмазда од вооружените групи.
Извештајот на УНИЦЕФ дава ужасен увид во злоупотребата на деца во граѓанската војна во земјата. Можеби најшокантното откритие е дека 16 од жртвите биле помлади од пет години, вклучувајќи и четири бебиња.
УНИЦЕФ не наведува кој е одговорен, но други истраги на ОН ги обвиниле паравоените Сили за брза поддршка (RSF) за повеќето силувања, наведувајќи дека борците на RSF користеле сексуално насилство како оружје за тероризирање на цивилите и за сузбивање на отпорот при нивниот напредок. RSF, кои се борат во овој конфликт против своите поранешни сојузници, Суданските вооружени сили, ги негираат обвинувањата.
„Размерите на сексуалното насилство што го документиравме во Судан се шокантни“, изјавил Мохамед Чанде Отман, претседавач на мисијата на ОН за утврдување факти кога беше објавен претходниот извештај во октомври.
Според доказите на меѓународни организации за човекови права, жртвите во упориштето на RSF во Дарфур често биле на мета поради тоа што биле африканци, а не Арапи, што укажува на намерната намера да ги протераат од Судан.
Очекувањата се дека неодамнешното намалување на американската помош ќе ги намали уште повеќе програмите за помош на жртвите. Како поделена нација во војна, Судан е едно од најтешките места на светот за пристап до основни услуги.
Големиот број на луѓе раселени поради војната ги направи жените и децата особено погодени од напади – три од четири девојчиња во училишна возраст не одат на училиште, велат Обединетите нации.
Разорените последици од овие злосторства се влошени од фактот дека жртвите имаат малку места каде можат да се обратат за медицинска помош, бидејќи многу медицински установи се уништени, опљачкани или окупирани од страна на завадените страни.
Намалувањето на американската помош исто така може да ја загрози дури и ограничената помош достапна за заштита на децата. УНИЦЕФ обезбедува сигурни простории за деца преку мрежата на локални активисти кои успоставиле таканаречени Простории за итна реакција за да се справат со кризите во нивните заедници.
Активистите во голема мера се потпирале на американската помош, а повеќето од нив биле принудени да се затворат, според координативниот комитет за Судан кој ги надгледува.
Во поширок контекст, организацијата на ОН која се посветува на заштита на правата на жените вели дека локалните организации водени од жени се клучни во обезбедувањето поддршка на преживеаните од сексуално насилство. Но тие добиваат помалку од 2% од вкупното финансирање на Хуманитарниот фонд на ОН за Судан.
BBC дознава дека најмалку една од овие локални групи, позната како She Leads, била принудена да се затвори кога американската финансиска помош била стопирана.
Ова не било голем трошок, измерен во десетици илјади долари, но овозможило на теренските работници да стигнат до околу 35 преживеани месечно, изјавила Сулаима Елкалифа, суданска бранителка на човекови права која води владин оддел за борба против насилство врз жени и помогнала во организирањето на приватна иницијатива.
Тие што биле силувани од наоружаните мажи „немаат луксуз да бидат депресивни“, изјавила таа за BBC.
Барањата на војната – наоѓање храна, потребата за бегство, не оставаат простор за справување со траумата, додала таа.
