Во Музеј на Република Македонија вчеравечер се отвори извонредна уметничка изложба, „Раселени“ на уметницата Тања Балаќ, поканувајќи ги посетителите да тргнат на длабоко визуелно патување низ комплексноста на големата бегалска криза. Оваа уникатна колекција на слики доловена во неколку вешти потези со четка, остава траен впечаток кој ги надминува зборовите. Во свет каде бегалците често остануваат без глас, овие уметнички дела им даваат глас преку нивните изрази на лицето – изрази на тивка резигнација и непоколеблива издржливост.
Уметницата маестрално ги канализира своите таленти за да создаде серија слики кои трогателно ги опфаќаат емоциите и искуствата на оние кои биле принудени да ги напуштат своите домови и да бараат засолниште во непознати земји. Она што ги издвојува овие слики е нивната способност да ја пренесат длабочината на човечките емоции со минимални линии и бои, потсетувајќи нè дека уметноста не треба секогаш да биде сложена за да биде моќна.
„Секое парче од оваа колекција е индивидуална приказна, сите овие ликови што се наоѓаат на овие платна се индивидуаните приказни, кога ќе го извадите индивидуалното од колективното, тогаш доаѓаме до сржта и тогаш може да влеземе длабоко во емотивното и да покажеме малку емпатија кон другите, кон различните.Често пати остануваме тврди на сите тие сцени на телевизија, на социјалните мрежи, бегалците поминуват, уште една колона, уште една колона а кај гледачот не се буди чувството за емпатија. Мора да реагираме, уметноста е таа која може да придонесе за подигање на свеста за овој голем глобален проблем. Уметноста е медиумот преку кој хуманизмот и емпатијата како и низа други вредности може одново да ги стави на пиедестал, изјави Тања Балаќ за читателите на Трн.
Секое дело од оваа колекција се фокусира на човечкото лице, доловувајќи ја суштината на субјектите со неверојатна едноставност. Уметницата вешто употребува неколку потези на четката за да пренесе низа емоции – тага, копнеж, издржливост и прифаќање. Овие изрази на лицето се доказ за силата на човечкиот дух наспроти неволјите.
Човек не може а да не биде вовлечен во очите на субјектите на овие слики. Во нивниот поглед се читаат приказните кои зборовите често не успеваат да ги кажат.Четката додава длабочина на секој израз, откривајќи слоеви на сложеност под површината.
Додека ја гледате изложбата, ќе забележите дека позадините на овие слики често се апстрактни и заматени, што ја претставува неизвесноста и минливоста на искуството со бегалците. Овој намерен фокус на лицата на субјектите нè повикува да се поврземе со нивната хуманост на длабоко емотивно ниво.
Во свет каде што насловите и статистиката често не прават нечувствителни за маките на бегалците, оваа изложба нè потсетува на поединците кои стојат зад бројките. Нè предизвикува да ги видиме нивните лица, да сочувствуваме со нивните борби и да ја признаеме нивната издржливост.
Тања Балаќ успеа да создаде дело што ги надминува границите и јазиците. Преку четката, таа отвори прозорец во душите на бегалците. Тоа е доказ за моќта на уметноста да го долови човечкото искуство, дури и во неговите најпредизвикувачки и потресни моменти.
Во општество кое често не обрнува внимание на приказните за бегалците, оваа изложба нè поканува да застанеме, да размислиме и да сведочиме за тивката издржливост на оние кои изгубиле толку многу, а продолжуваат да се соочуваат со секој ден со сила и достоинство.
