Иглуата се привремени зимски засолништа на ловците на Инуити во огромните ловишта на мраз на Арктикот на Канада и на Гренланд. Иглу е инуитското име за „снежна куќа“, а таквите зимски куќи, кои се градат со векови, се една од адаптациите на овие луѓе кон безмилосните услови за живот.
Исхраната на Инуитите се заснова на месо, едноставно затоа што нема растенија на толку ниски температури под нулата. Ловот бил најважната активност за преживување, а ловците поминувале многу денови во оддалечените ловишта на мраз и затоа морале да најдат начин како да се засолнат од студеното и сурово веме.
Иглуата се обновуваат секоја зима, бидејќи напролет се топат и пропаѓаат. Но, ова не е проблем за искусен градител на иглу кој само за еден час ќе изгради снежна куќа од една соба. Помалите иглу обично се засолништа за лов, но понекогаш се градат потрајни мали села и тогаш не е невообичаено неколку иглуа да се поврзат со поголемо каде што бескрајната арктичка ноќ можат да ја поминат и до 20 луѓе.
Иглу се гради од снежни коцки кои се сечат со посебен нож. Секој снежен блок е правоаголник со димензии од приближно 60 на 120 сантиметри, со ширина од околу 20 сантиметри. Најдобрите и најсилните иглуа се изградени од блокови со еднакви димензии. Тие се изградени од постар, покомпактен снег кој лесно се обликува.
Иглуто треба да се гради на изгазено место исчистено од свеж снег. Блоковите се редат спирално, така што секој ред се „бричи“ во круг со нож, така што следниот ред блокови се наведнуваат навнатре. Зглобовите и пукнатините се полни со слаб снег, а се сечат отворот за влезот и прозорците за светло. На влезната дупка се додава низок коридор кој ќе ја заштити главната просторија од ветер. Подот на иглуто е обично терасовиден, така што просторот за живеење и креветите се на повисоката страна каде што е потопло. Иглуто се грее со маслена светилка и ако е добро градено, температурата во него ќе биде за 40 степени повисока од надворешната температура.
Снегот е одличен изолатор, па дури и мала ламба е доволна за да создаде топлина, а иглуто исто така се загрева од топлината на неговите станари. Ѕидовите на иглуто штитат од ветрот, а неговата куполна форма е доволно силна за да не се урне дури и под голем притисок.
