Во 664 година пне Земјата ја погодила соларна бура, што денес би не оставила во телекомуникациски мрак

Научниците од Универзитетот во Аризона ја опишаа бурата што ја погоди Земјата со сончево зрачење толку интензивно што денес би ги нарушило електричните мрежи, сателитите и комуникациските мрежи ширум светот, пренесува агенцијата dpa.

Бура во 664  година п.н.е била значително поинтензивна од таканаречениот настан во Карингтон од 1859 година, кога Земјата беше погодена од коронални масовни исфрлања за време на сончевиот максимум, како што беше забележано од страна на аматерскиот британски астроном по кого настанот го доби името.

Аурора бореалис тогаш била видлива во тропските предели, а луѓето на северната хемисфера можеле да читаат ноќе поради тоа, пренесува dpa.

Меѓутоа, ваков настан би ја „спржил“ технологијата.

Денес, сите летови би морало да бидат приземјени поради тоа, а електричните мрежи во светот и поврзаната инфраструктура ќе мора да бидат исклучени како мерка на претпазливост.

Ова би се постигнало во најдоброто сценарио, во кое човештвото успешно предвидува кога ќе се случи таква соларна бура. Фатен несвесен, светот би бил во голема неволја, дури и кога бурата би била многу помалку интензивна од оние во минатото.

Сателитите најверојатно би се претвориле во вселенско ѓубре, а електричната мрежа би изгорела, што не само што би ги оневозможило глобалните комуникации, туку и клучните апарати и објекти како пумпи за вода, фабрики, банки, фрижидери и многу повеќе.

Таков настан би имал катаклизмично влијание врз комуникациската технологија, според Ирина Панјушкина од Универзитетот во Аризона, дел од тимот кој работеше на откривање на бурата од 664 година п.н.е.

Дека може да се случат такви потенцијално катастрофални соларни бури, откри во 2012 година јапонскиот научник Фуса Мијаке.

Бурата од 664 година п.н.е е една од таканаречените шест настани на Мијаке кои ја погодија Земјата, бури кои веројатно биле поинтензивни од онаа во 1859 година.

За да го лоцираат настанот, Панјушкина и колегите ги испитаа остатоците од древните дрвја и примероците од дрво. Истражувањето беше финансирано од НАСА, Европската Унија и унгарската влада, а наодите беа објавени во списанието Communications Earth & Environment.