Недалеку од врвот на подводната планина, западно од Средниот Атлантски гребен, од темнината излегува мистериозен пејзаж во кој доминираат високи кули. Овие формации, чиј ѕид е од карбонати во нијанси на бледо сина, изгледаат како фантасматски фигури на снимките кои ги направиле научниците.
Оваа необична локација носи име „Изгубениот град“ и се наоѓа повеќе од 700 метри под нивото на морето, точно на дното на океанот, на места кои до сега биле непознати за науката, пишува Science alert.
Изгубениот град е откриен 2000 та година и се смета за едно од најнеобичните хидротермални полиња на светот. Иако постојат и други хидротермални полиња низ океанот, ова е единственото кое успеале да го истражат научниците, благодарение на напредната технологија на далечински управувани возила (ROV).
Специфичноста на овој екосистем е во тоа што животот тука се одржува врз основа на хемиски реакции, а не на светлина или јаглерод-диоксид.
За повеќе од 120.000 години, а можеби и подолго, земјината кора во оваа област постојано реагира со солена вода, емитувајќи водород, метан и други растворени гасови. Ова создава уникатни услови за развој на микробиолошки заедници кои живеат без присуство на кислород. Овие бактерии, кои се најчесто на колоните од калцит, се хранат главно со углеводороди.
Суров, но богат екосистем Издигнатите „димници“ кои испуштаат гасови топли до 40 °C, ги населуваат различни видови на школки и ракчиња, додека поголемите животни како ракови, шкампи, морски ежови и јегули се многу поретки, но сепак присутни. Иако овој свет е скоро непознат и исклучително суров, екосистемот е богат со живот кој се одржува благодарение на постојаните хемиски реакции.
Неодамна во 2024 та година, научниците открија рекорден примерок на корени, долг цели 1.268 метри, од ова хидротермално поле. Примерокот на камења може да обезбеди клучни докази за тоа како животот на Земјата започнал пред милијарди години под слични услови кои уште се чуваат во овие минерали.
Она што е уште пофасцинантно е дека слични екосистеми можеби не се присутни само на Земјата. Поради хемиските реакции кои создаваат углеводороди, кои се основни градивни блокови на животот, постои можност слични екосистеми да постојат на други планети. Научниците сметаат дека овие услови може да постојат на месечините на Сатурн и Јупитер, Енцеладус и Европа, а можеби и на Марс во минатото.
За разлика од црните димници на вулкански вентили, кои исто така се разгледуваат како можен прв дом за живот, екосистемот на Изгубениот град не зависи од магма и нивните високи температури. Наместо тоа, овој екосистем произведува дури до 100 пати повеќе водород и метан, додека вентилите и димниците се далеку поголеми отколку кај црните димници, што значи дека се активни подолго.
За жал, Изгубениот град не е безбеден од човечката интервенција. Во 2018 година беше најавено дека Полска добила права за експлоатација на длабоките мора околу Изгубениот град. Иако самите полиња не содржат скапоцен рудни богатства, можниот негативен ефект на околината и екосистемот може да има несогледливи последици.
Истражувањата покажуваат дека активности како минирање можат да предизвикаат загадување кое би го загрозило ова уникатно место.
Затоа многу научници повикуваат на заштита на оваа област, предлагајќи да се стави Изгубениот град на листата на светско наследство за да се зачуваат овие природни чудеса пред да биде премногу доцна. Неколку илјади години, Изгубениот град бил сведок на неуморната борба на животот за опстанок во најтешки услови. Било би трагично да уништиме нешто толку уникатно.
