По месеци минати во засолниште и под закана од сопствената влада, венецуелската опозициска лидерка Марија Корина Мачадо пристигна во Осло за да ја прими Нобеловата награда за мир, предизвикувајќи историски момент на солзи, аплаузи и политичка храброст. Нејзината појава е прва јавна појавност од јануари наваму.
Во длабока ноќ, Мачадо се појави на балконот на хотел во Осло, мавтајќи кон насобраната толпа. Поддржувачите кои се собраа пред Grand Hotel ја поздравија со скандирања, мобилни телефони подигнати да го снимат моментот и со солзи на олеснување.
Иако ѝ беше изречена забрана за патување и беше предупредена дека може да биде прогласена за „бегалец“, Мачадо го направи патувањето во тајност, свесна за политичките последици. Во еден момент таа излезе надвор, ја помина безбедносната бариера и лично се поздрави со поддржувачите.
Нобеловиот комитет ѝ ја додели наградата за „нејзината борба за праведна и мирна транзиција од диктатура кон демократија“ во Венецуела.
Поради ризиците, наградата официјално ја прими нејзината ќерка Ана Корина Соса, но вечерта беше и прво појавување на мајката и ќерката заедно по речиси две години.
Мачадо откри дека за време на засолништето ги пропуштила матурите на своите деца, свадбата на ќерката и на еден од синовите, и дека 16 месеци не допрела ниту едно блиско лице. „Во неколку часа ги видов најблиските, допрев, плачев и се молев со нив,“ изјави таа за BBC.
За време на интервјуто, околу нејзиниот врат висеа бројни бројаници. „Овие ги добив вечерва. Луѓето ми ги подаваа надвор како знак на поддршка,“ објасни таа.
Прашањето што останува е: дали ќе може безбедно да се врати во Венецуела? И покрај опасностите, Мачадо беше решителна: „Се разбира дека се враќам. Точно ги знам ризиците што ги преземам.“
„Ќе бидам таму каде што можам најмногу да придонесам за нашата кауза. До скоро верував дека тоа место е Венецуела; денес верувам дека е Осло,“ додаде таа.
