Непал се соочува со масовен егзодус на младите луѓе кои поради невработеност и корупција ја напуштаат земјата, оставајќи зад себе испразнети села и разделени семејства.
По протестите во Катманду против корупцијата и недостигот на работни места, во кои загинаа најмалку 72 луѓе, очајот на младите доби и политичка димензија.
„Нема овде никакви можности, дури ни со завршено образование“, вели 31-годишниот Сантош Сунар од селото Фхарпинг. Неговиот живот е распарчен – сопругата работи како келнерка во Дубаи, а тој знае дека и самиот ќе мора да замине, оставајќи ја својата малечка ќерка кај бабата.
Според Светска банка, дури 82% од работната сила во Непал е во неформален сектор, а секој петти млад човек е без работа. Просечниот БДП по жител е само 1.447 долари.
Поради тоа, милиони Непалци бараат егзистенција во странство – само минатата година заминале повеќе од 839.000 луѓе. Дознаките од иселениците сочинуваат една третина од вкупниот БДП, што го прави Непал четврта земја во светот според зависност од парите од дијаспората.
„Што друго можеме да направиме?“ – прашува Сантош, додавајќи дека разделбата со сопругата и можноста да ја остави и ќерката е „неописливо тешка“.
Слична судбина имаат и многу други. Камила Сунар (40) вели дека и двете нејзини ќерки планираат да заминат во странство – едната веќе е во Дубаи, а другата, самохрана мајка, исто така бара начин да обезбеди подобра иднина за своето дете.
„Овде нема ништо. Ако работам напорно во странство и заштедам за образованието на мојата ќерка, можеби таа ќе има светла иднина“, вели таа.
Сеоскиот функционер Шјам Бахадур Кхартри (69) предупредува дека Непал создава „села на старци“, каде што младите заминуваат, а старите се борат за преживување.
„Нема да има млади дури ни за да ги носат мртвите“, вели тој, опишувајќи мрачна иднина за земјата.
Извор: Index.hr
