Во време кога огнот јаде шуми, куќи и мир, тој е таму. Не прашува колку е опасно. Не се повлекува. Само продолжува. Секунди се вечност, а ризикот – секојдневие. Тоа е професијата на Тони. Но повеќе од професија, тоа е мисија. Да спасува. Да штити. Да стои цврсто кога на другите им попуштаат колената.
Во овој момент, низ Македонија, на повеќе локации беснеат пожари. Пожарникарите, волонтерите, спасувачите – сите се таму, рамо до рамо, со последен атом сила. Но Тони е симбол. Симбол на тоа дека хероите не носат капи и мантили. Тие носат униформи облеани со чад и пот. Тие се обични луѓе, со необична храброст.
Неговиот пример е тивок, но громогласен доказ дека хероите не доаѓаат во костими. Хероите се меѓу обичните луѓе – тие кои не прашуваат што ќе добијат, туку што можат да спасат.
Во земја каде секоја година се гаснат исти пожари, со исти ветувања и ист недостаток на ресурси – Тони Пигуловиќ е потсетник дека надежта живее. Живее во тие што не прашуваат зошто треба да се жртвуваат, туку кога и каде да се појават.
И додека сите броиме денови, степени, вести – тој брои спасени животи.
И затоа – секоја држава што има барем еден Тони, има причина да верува.
