Во 2014 година, во Резерватот за тигри Симилипал во источна Индија останале само четири тигри. Единствениот мажјак, наречен Т12, бил роден со ретка генетска мутација што му оставила претежно црна крзна. Додека Т12 помагал во обновувањето на популацијата, неговата темна боја се појавувала кај потомците, што предизвикало загриженост поради поколение со ограничен генетски фонд.
Т12 и денес е симбол на борбата за опстанок на тигрите во Симилипал. Повеќе од половина од околу 30-те тигри во резерватот покажуваат псевдо-меланизам, мутација која го проширува црниот дел на пругите. Иако ова е знак на успех во зачувувањето на видот, географската изолација на резерватот го прави генетски ризикот голем.
За да се избегне инбридинг, конзерваторите со помош на генетски експерти идентификувале женски тигри од друг регион кои би можеле да бидат соодветни партнери за мажјаците од Симилипал. Првата од нив, тигрицата Јамуна, била безболно успивана и пренесена во резерватот.
Вообичаено, тигрите патуваат помеѓу заштитените области преку природни коридори – шуми и терени со изобилство на плен. Но, Симилипал е речиси остров, опкружен со градови и земјоделски површини, што го отежнува патувањето до соседните резервати Саткосија и Сундарбан. Без овие коридори, ризикот од генетска изолација и повторно ограничување на популацијата е реален.
Сепак, научниците и конзерваторите не се откажуваат. Стратешкото поврзување на тигрите и внимателниот избор на парови се клучни чекори за да се обезбеди дека Симилипал ќе остане дом на здрави и генетски разновидни тигри за идните генерации.
Извор: National Geographic
