Светската здравствена организација (СЗО) планира да препорача употреба на лекови за слабеење како дел од третманот за дебелина кај возрасни, наведувајќи дека земјите треба конечно да почнат да ја третираат дебелината како сериозна хронична болест, а не како личен неуспех или животен стил.
Во нацрт-смерниците објавени на веб-страницата на СЗО, кои се отворени за јавни консултации до 27 септември, експертскиот комитет на СЗО заклучил дека популарните лекови од типот GLP-1 рецепторски агонисти – развиени од компаниите Novo Nordisk и Eli Lilly – се дел од долгорочно решение за третман на дебелината кај лица со BMI (индекс на телесна маса) над 30.
Овие лекови, кои првично беа наменети за третман на дијабетес тип 2, сега се препорачуваат и за слабеење, во комбинација со советување, промени во навиките и однесувањето.
Дебелината како хронична болест
Во насоките се истакнува дека дебелината е: Хронична, прогресивна и повторлива (рецидивирачка) болест
Според СЗО, над 1 милијарда луѓе ширум светот живеат со дебелина – во земји и со високи и со ниски приходи – и тоа придонесува за милиони смртни случаи кои може да се спречат.
„Одговорот на дебелината често е обликуван од застарени ставови кои ја претставуваат како проблем на избор на животен стил“, се вели во документот.
Првпат официјална поддршка за лекови за слабеење
Ова е првпат СЗО официјално да препорача лекови за слабеење, нарекувајќи го тоа „клучен чекор кон развивање глобален стандард на нега“. Исто така, СЗО развила посебни насоки за лекување на деца и тинејџери со дебелина.
Иако во нацрт-смерниците фокусот е на лица со BMI над 30, во некои земји со високи приходи, како САД, лековите веќе се препорачуваат и за лица со BMI од 27 до 30, доколку имаат барем едно дополнително здравствено состојание поврзано со тежината.
Зошто сè уште не се на Листата на основни лекови?
И покрај препораките, СЗО сè уште не ги додала овие лекови на својата Листа на основни лекови, што значи дека нема обврска да бидат достапни во сите јавни здравствени системи.
Тие засега се додадени само за третман на дијабетес тип 2, што според СЗО покажува кој има најголема корист од овие скапи терапии.
„Високата цена на лековите значително го ограничува нивниот пристап во земјите со ниски и средни приходи“, соопшти СЗО.
