Светски ден на мочуриштата – шест отсто од површината на Земјата

Еверглејдс во Флорида, САД, е едно од најголемите мочуришта

Заситена, натопена и влажна почва, застоена плитка вода, дом на специфични видови растенија, често загрозени видови на животни, со еден збор – мочуриште.

Денеска е Светски ден на мочуриштата, првпат прославен пред 27 години. Втори февруари е ден посветен на овие екосистеми, кои не сочинуваат ни 10 отсто од нашата планета Земја, поточно нешто повеќе од 6 отсто од површината на Земјата, но нивната важност е неверојатно важна.

Датумот беше симболично избран за да го одбележи потпишувањето на Рамсарската конвенција за мочуриштата во 1971 година, која беше меѓународен договор за промовирање на зачувување на мочуриштата.

Едно од клучното значење на мочуриштата е нивната карактеристика што се најефикасните резерви на природен јаглерод на планетата. Растенијата кои се наоѓаат во мочуриштата апсорбираат CO2 од атмосферата за време на процесот на фотосинтеза.

Меѓутоа, кога овие растенија венеат, нивната биомаса се населува на дното на мочуриштето, а бидејќи во овие услови има многу малку кислород, процесите на распаѓање на биомасата се забавуваат. Затоа, јаглеродот останува заробен во растенијата и се складира во влажната почва. Промените во климата, како што се сушата или поплавите, може да влијаат на способноста на мочуриштата да складираат јаглерод, бидејќи сушењето на мочуриштата може да доведе до побрзо распаѓање и ослободување на CO2.

Тие се дом на растенија и животни од различни видови, често и загрозени, кои навистина живеат во своите природни услови на такви места. Тие го регулираат протокот на вода, апсорбирајќи го вишокот вода при обилни врнежи, а со тоа го намалуваат ризикот од поплави, додека постепено ослободуваат вода за време на суша и ги стабилизираат другите водни системи.

Мочуриштата имаат способност и да ја филтрираат водата, па затоа влијаат на нејзиното прочистување, а покрај сите корисни функции, ја спречуваат и ерозијата на почвата.

Единствениот континент што ги нема е Антарктикот, но ние ќе наведеме само некои од најголемите мочуришта во светот.

Пантанал е најголемото тропско мочуриште и едно од најнедопрените во светот. Се наоѓа во Јужна Америка и опфаќа три земји – Боливија, Бразил и Парагвај. Ова мочуриште е поголемо од Англија, Австрија, Унгарија, Грција и Ирска и има најголема популација на крокодили, според WWF.

Мочуриштето Васјуган е најголемо на северната хемисфера на Земјата и е поголемо од Словачка, Данска, Босна и Херцеговина. Се наоѓа во Русија, во Западен Сибир.

Сундарбанс, во областа помеѓу Индија и Бангладеш, е исто така област на најголемата мангрова шума во светот. Околу 40 проценти од вкупната површина на мочуриштето Сундарбани е во Индија, а остатокот е во Бангладеш. Областа е позната по својот уникатен биодиверзитет, вклучувајќи ги и кралските бенгалски тигри кои се сериозни ловци во областа. Сепак, постојат и стотици видови птици, како и загрозениот крокодил во вливот и индискиот питон.

Еверглејдс, лоциран во Флорида, САД, е едно од најголемите мочуришта во САД. Познат по својата дивина и биодиверзитет, како и описот на „тревно мочуриште“, тој е заштитен бидејќи со текот на времето претрпел последици од одредени човечки активности. Тој е дом на пантерот од Флорида и американскиот крокодил, кои се загрозени видови.

Суд во Јужен Судан е уште едно огромно мочуриште кое се наоѓа во долината на реката Бел Нил, чија површина варира во зависност од годишното време, бидејќи реките се сушат. Површината варира од 30,00 km2 и до три пати поголема од површината кога има врнежи.

Треба да се посветат многу зборови на мочуриштата за да се доближи нивната важност за природата, екологијата, флората, фауната, регулирањето на климата и јаглеродот и метанот, и на крајот нивната важност за самите луѓе.

Сепак, тие се еден од најзагрозените екосистеми во светот – повеќе од една третина од светските мочуришта исчезнаа во последните пет децении, поради што важноста на денешницата станува уште појасна.

Извор: energetskiportal.rs

е-Трн да боцка во твојот инбокс

Последни колумни