Но, музичарот е помалку комплиментарен кога зборува за тоа како, според него, Североистокот на Англија бил „намерно занемаруван од последователните влади со децении“.
Додека ја најавува својата значајна донација за уметничка институција во Гејтсхед, тој изјави за Би-Би-Си: „Статистиката за детската сиромаштија во регионот е обесхрабрувачка.“
Од разговорот станува јасно дека Стинг сака да ѝ врати на заедницата и културата што го обликувале.
Поранешниот фронтмен на групата The Police донира неоткриена сума на Балтичкиот центар за современа уметност — институција што понекогаш ја нарекуваат „Тејт Модерн на Североистокот на Англија“.
Поминаа речиси 50 години откако The Police го објавија својот деби албум, со песни како Roxanne и Can’t Stand Losing You.
Во децениите потоа, тој го оствари сè што може да посака едно момче кое сонува за музичка слава: продаде повеќе од 100 милиони албуми ширум светот, како фронтмен и басист на The Police, а подоцна и како соло изведувач.
Во 2022 година, според наводите, тој заработи 300 милиони долари (222 милиони фунти), продавајќи го својот музички каталог на Universal Music Group.
Но, годините не беа толку поволни за регионот каде што пораснал, каде што, според неодамнешните податоци од Коалицијата за искоренување на детската сиромаштија, една третина од бебињата, децата и младите живеат во сиромаштија.
Кога Стинг, роден како Гордон Самнер во 1951 година, син на млекар и фризерка, го гледал своето соседство, Североистокот сè уште ја одржувал гордата традиција на бродоградба. Тој претходно изјавил дека неговото најрано сеќавање е „огромен брод на крајот од улицата, што се издигнуваше над куќите и го закриваше сонцето“.
Но, по пропаѓањето на индустријата, Стинг — кој прекарот го добил по жолто-црниот џемпер што го носел настапувајќи со џез-бенд како тинејџер — вели дека, и покрај „сите празни ветувања за ‘подигнување на нивото’“, Североистокот бил занемарен од владите, „кои го игнорирале неговиот значаен историски придонес во националниот живот — и индустриски и културен“.
Како одговор на критиките на Стинг, портпарол на владата изјави дека тие ќе ја „решат кризата што ја наследивме“.
Владата инвестира 140 милиони фунти во седумте најсиромашни градови на Североистокот, вклучувајќи ги Вашингтон и Џароу, како дел од поширока инвестиција од 1,5 милијарди фунти низ целата земја. Тие за Би-Би-Си изјавија дека „преземаат решителни мерки за справување со предизвиците на детската сиромаштија“.
Стинг се сеќава на детство исполнето со култура, и покрај скромните услови. „Во куќата немавме книги“, ми напиша преку е-пошта, но „имав среќа во 60-тите години да имам пристап до библиотеката во Волсенд“.
Исто така се сеќава на драмските претстави во Народниот театар во Џесмонд — една од најстарите аматерски театарски трупи во Велика Британија, посетите на уметничката галерија Леинг и своето професионално деби како музичар во оркестарската јама на Универзитетскиот театар.
„Сите овие институции ми помогнаа да видам свет надвор од бродоградилиштето во кое пораснав.“
Најпознатото бродоградилиште на реката Тајн, „Свон Хантер“ во Волсенд, се затвори во 1993 година. Стинг го опишува како „вистинска и симболична жртва на владина небрежност, ако не и на предавство“.
„Морав да го напуштам регионот за да ‘успеам’“, вели тој — се преселил во Лондон во 1977 година, каде што заедно со гитаристот Енди Самерс и тапанарот Стјуарт Коупленд го формирале The Police. Но, неговата поврзаност со Североистокот и понатаму е силна.
Како млад жител на Волсенд, неговата љубов кон музиката се родила откако го гледал маестро шпанскиот класичен гитарист Андрес Сеговија како настапува со Северната симфонија во Градската сала на Њукасл, на 14-годишна возраст.
Една година подоцна, во 1967 година, бил фасциниран кога Џими Хендрикс настапил во легендарниот (веќе непостоечки) клуб Club a’Gogo.
Гитарскиот виртуоз бил донесен во Велика Британија од страна на Час Чендлер, басистот на The Animals, кој исто така потекнува од Њукасл.
Како 15-годишен ученик, Самнер подоцна опишал дека по концертот легнал во кревет со ѕвонење во ушите и „длабоко променет поглед на светот“.
Во 2023 година, Советот на Северен Тајнсајд му ја додели Слободата на општината, во чест на неговото културно влијание и врската со регионот.
На 73 години, тој изгледа сè повеќе размислува за важноста на културното искуство за децата што денес растат на Североистокот.
Вели дека чувствува обврска да ѝ врати на заедницата, посочувајќи дека уметноста значи „разгорување на креативната искра што може да мирува дури и во најсиромашните домаќинства, ако не се поттикне преку изложеност на човечкиот потенцијал.“
Така се враќа кај Балтикот — институција што, како и многу други низ Велика Британија, се соочува со финансиски предизвици поради намалувањето на јавните инвестиции.
Отворен во 2002 година во пренаменета мелница за брашно, Балтикот стана клучен дел од обновата на Кејот Гејтсхед. Таму се прикажуваат некои од најзначајните современи уметници — Аниш Капур и Ентони Гормли беа меѓу првите изложувачи — а институцијата има иновативен пристап за вклучување на заедницата.
Во Балтикот има кафуле наречено „Предна соба“, каде што се нудат бесплатни чај, кафе и колачиња, спонзорирани од локална компанија, и се организираат појадоци за деца за време на училишниот распуст. Просторот е отворен за шиење, клубови за книги, родителско-детски групи и други активности — бесплатно.
Во минатото, Балтикот испраќал летоци низ локалните села и населби за да го промовира како центар достапен за сите. Над 300.000 деца и млади секоја година учествуваат во неговите програми.
Донацијата на Стинг означува почеток на кампања за собирање средства за создавање фонд од 10 милиони фунти за приватни инвестиции, со цел да се обезбеди бесплатен влез и да се гарантира континуирана работа на Балтикот со заедницата.
„Креативните уметности се клучни за благосостојбата на заедницата како целина“, вели тој, а Балтикот треба да биде „светилник на надежта за регенерација“.
Во 2003 година, Стинг доби титула CBE за заслуги во музичката индустрија. „Изненаден сум и поласкан што ја добив оваа чест“, рече тогаш. „Да беа моите мајка и татко сè уште тука, ќе беа горди.“
Моментално е на светска турнеја со своето трио Sting 3.0. И покрај густата агенда низ САД, Азија и Европа — со настапи во Велика Британија на фестивалите Isle of Wight и Latitude — тој ќе се врати на Тајнсајд за една вечер во октомври, за гала-настан во Балтикот, со билети по 10.000 фунти за маса.
Веќе извесно време се навраќа на своите корени. Неговиот концепт-албум што подоцна стана мјузикл, The Last Ship, беше инспириран од бродоградилиштата на Тајнсајд од неговото детство.
Иако не беше најдобро прифатен од критиката, ниту беше комерцијален успех кога премиерно беше прикажан во САД во 2014 година, потоа одигра неколку турнеи во Велика Британија, вклучително и во Њукасл, а следната година Стинг ќе настапи во него и во Париз.
Тој сака повторно да ја пее приказната за иновативниот дух што го гледа на Североистокот: „Џордијците не се туѓинци на иновациите — парната турбина и локомотивата беа развиени на Тајнсајд. Успехот на Велика Британија во голема мера беше изграден врз тие пронајдоци.“
