Детална анализа на дигитална реплика во природна големина на Титаник откри нови сознанија за последните часови на познатиот брод.
Скенот нуди нов поглед на просторија со котли, потврдувајќи ги сведоштвата на очевидци дека инженерите работеле до самиот крај за да ги одржат светлата вклучени.
Симулација направена со компјутер исто така покажува дека дупки на трупот со големина на А4 листови хартија довеле до потонувањето на бродот.
„Титаник е последниот жив сведок на катастрофата, и сè уште има приказни што сака да ни ги раскаже,“ вели Паркс Стивенсон, аналитичар на Титаник.
Овој скен е дел од новиот документарен филм на National Geographic и Atlantic Productions наречен Titanic: The Digital Resurrection.
Бродот, кој лежи на длабочина од 3.800 метри во студените води на Атлантикот, беше мапиран со помош на подводни роботи. Над 700.000 фотографии од секој агол беа користени за да се создаде дигиталниот „близнак“ на бродот, кој BBC News го откри ексклузивно во 2023 година.
Додека подморниците досега откриваа само делови од остатоците, новата технологија овозможува комплетен поглед на целата структура на Титаник.
Импозантниот преден дел (прова) стои исправено на морското дно, како да продолжува со своето патување. Но, 600 метри подалеку, задниот дел (крма) лежи како куп смачкан метал, уништен додека удирал во морското дно по распаѓањето на бродот.
Скенот прикажува и еден од прозорците (илјузтрите) кој веројатно бил скршен при ударот со санта мраз. Тоа се совпаѓа со сведоштва на преживеани дека мраз влегувал во некои кабини во моментот на судирот.
Исто така, е идентификувана просторија со котли во задниот дел од провата — токму каде што бродот се скршил. Некои од котлите се вдлабнати, што сугерира дека сè уште работеле додека биле потопувани во водата.
На палубата на задниот дел е пронајден и вентил во отворена позиција, што укажува дека пареата продолжила да тече кон системот за производство на електрична енергија.
Тоа било благодарение на тимот инженери предводен од Џозеф Бел, кои останале на своите позиции и фрлале јаглен во печките за да ги задржат светлата вклучени. Сите загинале, но нивните херојски дела спасиле многу животи.
„Тие ја задржаа моќта и светлото до крајот, за да му дадат време на екипажот безбедно да ги спушти чамците за спасување, наместо во целосен мрак,“ вели Стивенсон.
„Таа борба против хаосот е симболично претставена со овој отворен вентил што стои на крмата.“
Новата симулација нуди уште подлабоко разбирање на потонувањето.
Истражувачите користеле структурен модел базиран на оригиналните планови на Титаник, заедно со податоци за неговата брзина, насока и позиција, за да ги пресметаат оштетувањата при ударот.
„Користевме напредни нумерички алгоритми, компјутерско моделирање и суперкомпјутерски капацитети за да го реконструираме потонувањето на Титаник,“ вели проф. Џеом-Ки Паик од Универзитетскиот колеџ во Лондон.
Симулацијата покажува дека бродот само го допрел сантата мраз, но бил пробиен со низа мали дупки долж тесен дел од трупот.
Иако бродот бил дизајниран да остане над вода дури и ако четири оддели се поплават, симулацијата покажува дека оштетувањето се проширило преку шест.
„Разликата помеѓу потонување и опстанок на Титаник лежи во мали дупчиња со големина на хартија А4,“ вели Симон Бенсон, предавач по бродоградба на Универзитетот во Њукасл.
„Но, проблемот е што тие мали дупки се распространети по голема должина, што овозможува водата да навлегува полека, но постојано.“
За жал, овие оштетувања не можат да се видат на скенот бидејќи долниот дел од провата е закопан во седиментот.
Лични предмети од патниците се расфрлани на морското дно, а скенот нуди нови траги за таа студена ноќ во 1912 година.
Но, ќе бидат потребни години за експертите целосно да ја анализираат 3D репликата.
„Таа ни ги раскажува приказните малку по малку,“ вели Паркс Стивенсон.
„И секогаш нè остава со желба за повеќе.“
