Кога градот со денови е во сивило, под ниски облаци и без зрак сонце, се менува не само атмосферата околу нас – туку и таа во нас. Намалената светлина влијае врз енергијата, расположението, концентрацијата и квалитетот на сонот. Психолозите долго укажуваат дека ваквите периоди го зголемуваат чувството на умор, раздразливост и т.н. „зимска меланхолија“. Но, иако времето не можеме да го смениме, можеме да создадеме мали ритуали кои ја хранат психата и го враќаат чувството на рамнотежа.
Светлина каде што можеш да ја создадеш
Во денови кога природното сонце недостига, првиот чекор е да внесеме светлина дома. Отворете ги завесите, наместете ја работната маса до прозор, а доколку просторот е темен, користете потопли ламби или светилки со „дневна белина“. Истражувањата на Европската агенција за јавно здравје покажуваат дека дури и вештачката бела светлина може да го подигне нивото на будност и да го подобри расположението. Мал трик што го практикуваат многумина е вклучување свеќи или нежно амбиентално светло кое внесува топлина и визуелна удобност.
Микро-ритуали што го смируваат умот
За време на сиви денови, рутините се најдобрата самопомош. Кратко истегање наутро, неколку минути свесно дишење или едноставно топол напиток што го пиете без брзање – сите овие активности му праќаат на телото сигнал дека сте на сигурно. Овие „микро-паузи“ го намалуваат стресот и го стабилизираат нервниот систем. Земете пет минути да излезете до блиската улица или парк, без цел, само за да се надишите – свежиот воздух е природен регулатор за умот и телото.
Создај ја својата топла штит-зона
Кога градот е тежок и влажноста притиска, домот може да стане наша мини-закрила. Уредете мал агол – фотелја, перница, мека ќебе – каде што ќе читате, ќе слушате музика или едноставно ќе паузирате. Ова е моќна техника препорачана од психотерапевтите за намалување на анксиозност: просторот станува „сидро“ кое го враќа чувството на контрола. Добра идеја е и да внесете зелени растенија – во студии на Универзитетот во Осло се покажало дека зеленилото значително го намалува психолошкиот замор.
Одржувајте контакт – луѓето се лек
Во денови без сонце, луѓето почесто се повлекуваат во себе. Но, краткиот контакт со блиските – јавување, кратко кафе, прошетка – може драматично да го подобри расположението. Нашиот мозок реагира на поврзаноста и ја лачи т.н. „хормон на припадност“ – окситоцин. Ако немате време за средба, доволен е и краток разговор со сакана личност или текстуална порака. Важно е да не се затворате.
Телото како сојузник
Лесната физичка активност е лек број еден против зимска меланхолија. Не се потребни теретани или долги тренинзи – доволни се 10 минути брзо одење или лесни вежби дома. Движењето ја активира циркулацијата, а мозокот почнува да лачи ендорфин, природниот „внатрешен антидепресив“.
Ако сте во затворен простор цел ден, правете пауза на секој час: истегнување, движење од соба до соба или отворање прозор за свеж воздух.
Реалност која треба да ја прифатиме
Сивите денови ќе дојдат и ќе си одат. Не секој период може да биде продуктивен, светол или полн со енергија. Наместо да се бориме со тоа, важно е да го прифатиме темпото на сопственото тело. Некои денови ќе бидеме побавни, помеки. Тоа не е слабост – тоа е биологија.
Но, со мали ритуали, создавање сопствена светлина и грижа за себе, можеме да ја задржиме менталната рамнотежа додека градот чека да се расчистат облаците.
