Денес, меѓутоа, овој предмет речиси целосно исчезна од домовите, останувајќи само како носталгичен спомен на едно поинакво време.
Кристалните пепелари беа тешки, елегантни и уметнички изработени, често рачно шлифувани, со сложени дезени кои блескаа на светлина. Тие не беа само практичен предмет, туку декорација и статусен симбол – задолжителен дел од секоја добро уредена дневна соба.
За време на празници или семејни собири, пепеларата обично стоеше на средината на масата, покрај чипканите салфети, кристалните чаши и чиниите со домашни колачи. Гостите се служеле со кафе и цигари, додека домаќинката со гордост го покажувала својот кристален сет.
Кристалната пепелара често се подарувала на свадби, годишнини или свечени пригоди, а речиси секоја домаќинка имала барем една – најчесто внимателно чувана и ретко користена.
Денес, тие ретко се среќаваат, освен можеби во виталните витрини на родителите или бабите и дедовците, како безвременски потсетник на еден период во кој и најмалиот детал во домот имал своја убавина, тежина и приказна.
