Ако се избере добра зелка и aко правилно се стави концентрацијата на сол, нема страв од расипување.
Киселата зелка е незаменлив дел од нашата трпеза, особено во зимските месеци. Нејзиниот специфичен вкус, богатството со витамин Ц и пробиотици, како и широката употреба во традиционални јадења, го прават омилен додаток за многу домаќинства.
Сепак, иако многу луѓе уживаат да ја консумираат, често се поставува прашањето – до кога киселата зелка може да се јаде? Како да препознаете кога веќе не е безбедно да се користи? Иако ферментираната храна има долг рок на траење, одредени знаци може да укажуваат на тоа дека зелката ги изгубила своите корисни својства и се влошила.
Вака можете да препознаете расипана кисела зелка. Ако се избере добра зелка и правилно се стави концентрацијата на сол, нема страв од расипување. Бурињата со зелка треба да се чуваат на температура под 10 степени за повисоките температури да не влијаат на расипувањето. Расипаната зелка може да се препознае по мирисот и вкусот. На врвот на бурето има и ѓубриња. Ако е црно или зелено и многу густо, тоа е знак за појава на габи. Меѓутоа, ако главата, кога е отстранета, нема чуден мирис или вкус, тогаш зелката е добра.
Кисела зелка најдобро се чува во дрвено буре. Ако нема такви буриња, друго решение е да бидат направени од пластика. Важно е внатре да не влегува загаден воздух и прашина. Не мора да биде 100 проценти затворен со вакум, но не е добро да влегува да бидат пропуштани прашина и инсекти.
