Кина официјално го пушти во употреба својот прв домашно изграден носач на авиони, „Фуџијан“, во церемонија на островот Хаинан, на која присуствуваше претседателот Си Џинпинг. Овој носач е трет носач на Кина, но прв што е целосно конструиран и произведен во земјата.
Технички карактеристики
„Фуџијан“ користи електромагнетски систем за лансирање авиони (EMALS), сличен на најновите американски носачи од класата „Форд“, наместо постарите системи со парни катапулти или скок-платформи кои се користат на првите два кинески носачи.
Овој систем овозможува лансирање потежок авион со целосен резервоар за гориво, вклучувајќи го разузнувачкиот авион KJ-600, стелт-фајтерот J-35 и тешкиот борбен авион J-15T. Носачот може да носи и разузнувачки авиони, што му овозможува операции надвор од опсегот на копнена поддршка.
Стратешко значење
„Фуџијан“ е клучен за способноста на Кина да проектира сила во Првиот и Вториот ланец на острови, вклучувајќи го Јужното Кинеско Море, Источното Кинеско Море и регионот околу Јапонија, Тајван и Филипините. Експертите велат дека овој носач е дел од планот на Кина да развие „војска од светска класа“ способна да ја оспори доминацијата на САД на морето до средината на векот.
Споредба со носачи на САД и Европа
Кина има три носачи, сите со конвенционално погонување, додека американската морнарица има 11 нуклеарни носачи. Европа има помалку носачи: Франција (Charles de Gaulle), Велика Британија (два Queen Elizabeth-class), Италија (Cavour и Trieste) и Шпанија (Juan Carlos I). Франција развива нов нуклеарен носач, PA-NG, со планирано пуштање околу 2038 година, со способности слични на американските носачи од класата „Форд“.
Идни планови
Кина гради дополнителни носачи со брзина што САД моментално не можат да ја постигнат, заедно со повеќе подморници, разурнувачи и бродови со голем број ракети.
Пуштањето на „Фуџијан“ ја зголемува тензијата во регионот, особено околу Тајван, кој Кина го смета за своја територија. Експертите предупредуваат дека прикажаните способности може да се разликуваат од реалната оперативна подготвеност, бидејќи Кина не учествувала во војна од 1979 година.
