Клучот за среќата не е во потрагата по нешто поголемо, туку во развивањето на способноста за уживање во мали нешта, рекол Сократ одамна. За други, среќата е ретка, ја има малку, па затоа е недоволна. Се бара на погрешни места, а се крие, како вежбан играч, каде што трагачите не го очекуваат и не го бараат.
По повод Меѓународниот ден на среќата, кој се одбележува на 20 март, психолозите и психотерапевтите, откриваат дали среќата е преценета, дали лежи во малите нешта или во љубовта кон себе и кон другите.
Потрагата по среќа е моден тренд денес, како популарните слогани како „биди среќен“, „биди убава“, „биди насмеан“ и слично, а среќата се всушност моменти. Тоа не е постојана состојба, бидејќи се што се сеќавате во животот се некои среќни моменти, или да речеме поубавите периоди од животот. Но, не може да се каже дека беа само среќни, бидејќи и тогаш се менуваа чувствата и настаните.
Иако пазарот е преплавен со препораки за посреќен живот, животни тренери и книги за самопомош посветени на потрагата по смисла, никогаш нема помалку вистинска радост во индивидуалните животи на нас обичните луѓе, кои губиме денови, часови и години барајќи детелина со четири листа на погрешната страна од ливадата.
Дали малите нешта навистина прават среќа?
Тие мали нешта обично се големи нешта, а притоа и најголемите. Не знам на што треба да се однесува поимот „мал“. Со други зборови, среќата ја прават само најголемите работи, како што се љубовта, пријателството, самозадоволството, задоволството од работата, достигнувањата, врските, децата. „Тоа се најголемите и најважните работи кои сосема погрешно се перципираат како мали“.
Сепак, има ли рецепт за среќа?
Нема рецепти, во принцип не можат да се дадат, но можеш да почнеш од нешто, поточно да почнеш од себе – што сакам, што сакам, како сакам да живеам, со кого, каков однос сакам да имам, па потоа да се надоврзува на тоа. Значи, среќата се гради, не е стабилност и задоволство, туку се создава, се гради.
Задоволството не е среќа
Велејќи дека сме многу среќни затоа што купивме нови чевли е злоупотреба на терминот, бидејќи тоа е само момент на задоволство.
Во денешно време луѓето често веруваат дека ќе бидат среќни ако купат нов автомобил, изградат куќа со базен или постигнат нешто слично. Меѓутоа, во реалноста, тие сакаат да се чувствуваат на одреден начин – сакаат да припаѓаат на нешто што е во тренд. Сепак, тоа нема да ги направи среќни, бидејќи штом ќе ја постигнат таа цел, повторно ќе бидат несреќни. Тоа е затоа што тоа не е извор на вистинска среќа:
Да се каже дека сме многу среќни затоа што купивме нови чевли е погрешна употреба на терминот
Среќата е да правиш нешто што го сакаш, да живееш со некој што го сакаш, да правиш нешто што е надвор од доменот на обичната корисност, но вклучува и повисока цел. Значи, активност која не е само пари и моментално задоволство, туку нешто што би било поцелосно.
