Зависноста од видео игри и интернет е причина за зголемена загриженост, особено кај младите мажи кои пораснале опколени од технологијата. Овие лица често бараат третман поради притисок од членовите на семејството, бидејќи немаат внатрешна мотивација да го променат своето однесување.
Според Светската здравствена организација, зависноста се карактеризира со губење на контролата врз времето поминато пред екранот, приоритизирање на онлајн активностите пред другите одговорности и продолжување на зависничкото однесување и покрај негативните последици.
Младите мажи се најчестите пациенти кои се засегнати од ова прашање, поминувајќи голем дел од својот ден на видео игри или социјални медиуми. Оваа зависност често води до занемарување на социјалните обврски, работата и училиштето, што резултира со семејни конфликти и емоционални проблеми како анксиозност и депресија. За многумина, психолошките тешкотии како што е осаменоста ги поттикнуваат да избегаат во виртуелниот свет.
Голем предизвик во третманот е недостатокот на самомотивација, бидејќи повеќето пациенти не бараат помош доброволно. Меѓутоа, како што напредуваат во терапијата, тие често почнуваат да забележуваат подобрувања во семејните односи, работните перформанси и менталното здравје, што помага да се мотивира понатамошен напредок. Третманот се фокусира на намалување на времето поминато пред екранот, а истовремено ја зајакнува психолошката отпорност за ефикасно управување со однесувањето.
Вклучувањето на семејството игра клучна улога во третманот, обезбедувајќи емоционална поддршка и создавајќи здрава средина која поттикнува промени. Иако лековите не се примарен третман, тие можат да бидат корисни за пациенти со основни психолошки проблеми како анксиозност или депресија.
Како што помладите генерации продолжуваат да растат со технологијата, поттикнувањето на критичкото размислување и медиумската писменост ќе бидат клучни за спречување и справување со зависноста од интернет и видео игри.
