Зад овој амбициозен потфат стои стартапот Sensei, кој досега собрал речиси 3 милиони евра за реализација на проектот. Нивната цел е да докажат дека вештачката интелигенција може да обезбеди транспарентно, ефикасно и непристрасно носење одлуки – ослободено од политички влијанија и бирократски одложувања кои го кочат функционирањето на современите влади.
Историски фигури како дигитална влада
Владата на островот Sensei ќе биде составена од 17 дигитални реплики на познати историски личности, внимателно моделирани според нивните вредности, стил на водење и животни филозофии. Сите членови на овој необичен кабинет се „тренирани“ врз основа на оригинални списи, говори и дела на ликовите што ги претставуваат.
Во „владата“ се вклучени:
- Марко Аурелиј – претседател
- Винстон Черчил – премиер
- Елеонора Рузвелт – министерка за надворешни работи
- Сун Цу – министер за одбрана
- Нелсон Мандела – министер за правда
- Флоренс Најтингејл – министерка за здравство
- Ада Лавлејс – министерка за наука и технологија
- Конфучиј – министер за образование
Овој кабинет од вештачка интелигенција ќе ги разгледува и предлага политиките врз основа на комбинација од стоичка мудрост, стратешка остроумност и етички принципи.
Дигитална демократија и е-граѓанство
Sensei Island нема да биде само технолошки експеримент, туку и платформа за вклучување на јавноста. Наскоро, граѓани од целиот свет ќе можат да се регистрираат како „е-граѓани“ и да предлагаат нови закони и политики. Тие предлози ќе бидат разгледани и гласани – и од страна на дигиталната влада, и од јавноста. Одобрените иницијативи ќе станат дел од постојано развивачкиот устав на островот.
Системот ќе има и т.н. „демократска сигурносна клаузула“ – жителите ќе можат да повлечат или изменат која било одлука на вештачката интелигенција, со што ќе се гарантира дека контролата останува во човечки раце.
Интерактивен туризам и отворени прашања
Sensei планира да ја прошири својата технологија и во туристичкиот сектор – поканувајќи заедници од целиот свет да соработуваат во креирање на интерактивни искуства со дигитални верзии на локални херои и легенди.
Но, проектот отвора и сериозни правни и етички дилеми.
Иако Sensei се залага за одговорна употреба на вештачката интелигенција, глобалната загриженост за злоупотреба на дигитални реплики расте. Последни примери – од лажни песни на познати музичари до дипфејк видеа со дезинформации – ги охрабрија законодавците во САД и други држави да донесат нови закони за заштита од неовластено користење на туѓ лик и глас.
Островот Sensei можеби е само прв чекор кон нов модел на управување, но веќе отвора низа прашања:
Колку сме подготвени да ѝ довериме моќ на вештачката интелигенција?
Дали дигиталната мудрост може да ја надмине човечката несовршеност?
Или само отвораме ново поглавје во сложената врска меѓу технологијата и демократијата?
