Зиленијалците се микрогенерација сместена меѓу миленијалците и генерацијата Z. Родени приближно помеѓу 1994 и 1999 година, со години беа занемарени, барајќи сопствен културен идентитет меѓу два генерациски џина. Иако формално припаѓаат на двете групи, културолошки не се чувствуваат целосно ниту како миленијалци, ниту како припадници на генерацијата Z.
На границата меѓу аналогното и дигиталното
Клучната одредница на оваа генерација е единственото искуство на растење во периодот на премин од аналогна кон дигитална технологија. „За мене, оваа генерација ги опфаќа луѓето кои растеа токму кога светот преминуваше од аналогна во дигитална технологија“, објаснува еден корисник на онлајн форум посветен на генерациите, пренесува Upworthy.
„Тоа се луѓе кои сѐ уште се сеќаваат на (претежно) аналогните денови и времето пред интернетот, но беа доволно млади за како деца или тинејџери да го доживеат речиси целосно дигитализираниот свет и подемот на интернетот.“
Токму технологијата најјасно ги разликува од миленијалците. „Големата разлика што ја гледам меѓу мене (’94) и моите браќа и сестри (’97, ’00) е влијанието од моментот кога социјалните мрежи и паметните телефони влегоа во нашиот развој“, забележува еден зиленијалец.
Од друга страна, од генерацијата Z ги одделува сеќавањето на светот пред паметните телефони и сѐприсутните социјални мрежи. „Ние сме и последната генерација деца што целото детство го помина без паметна технологија – но поголемиот дел од тинејџерските години во средно училиште веќе ги мина со неа“, додава друг.
Посебен културен идентитет
Зиленијалците не се чувствуваат поврзани ниту со поп-културата на генерацијата Z. „Ние сме генерацијата што ги доживеа Бијонсе, Кјара, Шакира, Деми Ловато, Селена Гомез, Џастин Бибер. Го гледавме Courage the Cowardly Dog, Wizards of Waverly Place и постепениот пад на Cartoon Network. Растевме со Harry Potter и The Hunger Games“, објаснува еден од нив. Често ги сметаат за „постари“, но тие се далеку од повозрасните миленијалци кои денес се во доцните триесетти и раните четириесетти години.
2025 – година на зиленијалците
По години поминати во сенка, се чини дека 2025 е годината во која зиленијалците конечно стапија на големата културна сцена. Нивното влијание станува сѐ повидливо, а нивните приказни и перспективи сѐ почесто доминираат.
Се сеќавате ли на раните 2010-ти? Облечени во Topshop, прелистувате CD-а и DVD-а, а на Instagram со едвај стотина следбеници објавувате фотографија од нечиј музички албум покрај кафе, пишува i-D. Тоа е светот што ги обликуваше зиленијалците.
Денес, тие исти луѓе се возрасни и стануваат културни лидери. Актерот Џејкоб Елорди стана вирален кога му призна на Оскар Ајзак дека некогаш ги „реблогирал“ неговите фотографии на Tumblr. Пејачката Лорде добива задоцнето критичко признание.
„Сенот ја фати зиленијалската состојба во целата нејзина безживотна, славна култура на ‘гледање приказни’“, напиша Оливија Ален во British Vogue.
Влијанието се шири и во издаваштвото, со бран дебитантски романи на авторки како Аника Леви и Стефани Вамбугу. „Зиленијалците се единствено позиционирани да го премостат јазот меѓу хипер-онлајн читателите и постарите читатели кои пораснаа без интернет. На некој начин, тие се преведувачи“, вели Ела Фокс-Мартен, помошник-уредник во Scribner.
Токму таа флуидност и способноста да ги разберат двата света им дава уникатна моќ. За разлика од генерацијата Z, тие се сеќаваат на време кога светот не изгледаше толку немилосрден, а за разлика од миленијалците, дигиталниот свет е составен дел од нивниот формативен идентитет.
Извор: Index.hr
