Рецензија на фестивалскиот хит „Anatomy of a Fall“ (2023), во режија на Жистин Трие

„Anatomy of a Fall“ (2023), под режисерската палка на француската синеастка Жистин Трие претставува комплексен и интроспективен поглед насочен кон човечката природа, бракот како институција и феноменот на правдата. Филмот, кој ја освои „Златната палма“ на Канскиот филмски фестивал, вклучува феноменални изведби, особено на главната актерка, Сандра Хулер.

Приказната започнува со мистериозната смрт на Самјуел, сопругот на главниот лик Сандра. Неговото тело е пронајдено под нивната куќа во француските Алпи, и останува нејасно дали станува збор за несреќен случај, самоубиство или убиство. Сандра е главниот осомничен, а нивниот син, кој е речиси слеп, станува еден од клучните сведоци. Филмот умешно ги комбинира елементите на судска драма и психолошки трилер, истражувајќи ги тензиите и недоразбирањата во долгогодишниот брак на главните ликови.

Еден од најсилните аспекти на „Anatomy of a Fall“ е сценариото, кое Трие напиша во соработка со Артур Харари. Дијалозите се остроумни, уверливи и впечатливи, а сцените во судницата се прилично интензивни. Трие успева да ја долови сложеноста на човечките емоции и мотиви, создавајќи навидум неутрални сцени кои, подлабоко анализирани, откриваат многу за ликовите и нивните односи.

Изведбата на Сандра Хулер е извонредна. Таа умешно го претставува ликот на Сандра, личност оптоварена со својата внатрешна борба и вина. Нејзиниот перформанс  е суптилен, но полн со емоции.

Визуелниот стил на филмот е внимателно конструиран и обмислен. Влијанието на Џон Касаветес, прото-инди режисерот од Њујорк и пионер на интимниот, независен филмски наратив, е очигледно во делото на Жистин Трие. Како и Касаветес, Трие го става акцентот на емотивната комплексност на ликовите, создавајќи психолошки портрети преку суптилни дијалози и ненаметливи агли на камерата. Фокусот на меѓучовечките односи и начинот на кој се истражуваат тензиите и ранливостите во интимните врски, потсетува на кино-студиите за човечката природа обмислени и режирани од Касаветес. Трие го адаптира овој пристап за модерната публика, притоа користејќи го за да истражи прашања за вистината, вината и перцепцијата во контекст на правен и емотивен конфликт.

„Anatomy of a Fall“ е многу повеќе од обичен судски трилер. Тоа е психолошка студија за човечките односи, за довербата и за вистината. Жистин Трие успева да создаде филм кој е подеднакво интелектуално стимулирачки и емоционално моќен. Со извонредна глума, интелигентно срочено сценарио и ненаметлива а издржана режија, ова дело е еден од впечатливите и квалитетни филмови произлезени последниве неколку години.

е-Трн да боцка во твојот инбокс

Последни колумни